35years of cattivity and silence
in the heart of the sivilized world
claiming to defend
human rights?!
نایب رییس مجلس جدیت بیشتر در پیگیری سرنوشت ۴دیپلمات را خواستار شد
خبرگزاري موج - نائب رئيس مجلس شوراي اسلامي در ديدار با وزيرخارجه لبنان، خواستار اتخاذ اقدامات بيشتر از سوي دولت لبنان براي حل مسئله چهار ديپلمات ربوده شده ايراني شد.
به گزارش موج به نقل از پايگاه خبري لبنان فورسز، هيات پارلماني ايران به رياست محمدرضا باهنر نائب رئيس مجلس شوراي اسلامي، امروز چهارشنبه با عدنان منصور وزير خارجه لبنان ديدار کرد.
باهنر در اين ديدار از توافق سياسي و وحدت ملي موجود در لبنان استقبال و حمايت ايران از اين وحدت ملي را اعلام کرد.
رئيس گروه دوستي ايران و لبنان در اين ديدار همچنين از تلاش دولت لبنان و رهبران سياسي اين کشور در طي سال هاي گذشته براي آزادي چهار ديپلمات ايراني که ۲۹ سال پيش در لبنان ربوده و تحويل رژيم صهيونيستي داده شدند، تقدير و تشکر کرد.
باهنر از دولت لبنان خواست براي دست يابي به اطلاعات بيشتر در اين مورد اهميت و جديت بيشتري اتخاذ کند تا شايد نتايج خوبي براي حل اين پرونده انساني به دست آيد.
گروه دوستي پارلماني ايران و لبنان در سفر خود به بيروت، با نخست وزير و رئيس جمهور لبنان نيز ديدار داشت.
خبرگزاري آريا ـ رئيس کميته حقوق بشر مجلس شوراي اسلامي با اشاره به بيست و نهمين سالگرد ربايش 4 ديپلمات ايراني در لبنان و سکوت مجامع حقوق بشري نسبت به اين موضوع، گفت: متأسفانه در حال حاضر اهداف سياسي به اولويت اصلي مجامع حقوق بشر تبديل شده است.
به گزارش خبرگزاري آريا به نقل از خانه ملت ، "زهره الهيان" در رابطه با وضعيت نامعلوم 4 ديپلمات ايراني که 29 سال پيش در لبنان ربوده شده بودند، گفت: وزارت امورخارجه در طول سالهايي که از ربودن 4 ديپلمات ايراني ميگذرد، پيگيريهاي مستمري را انجام داده و مجلس شوراي اسلامي نيز در دورههاي مختلف اين موضوع را پيگيري کرده است.
نماينده مردم تهران، ري، شميرانات و اسلامشهر در مجلس، افزود: متأسفانه با وجود پيگيريهاي مستمر مسئولان ايراني، اين پيگيريها تا کنون نتيجهاي به همراه نداشته است.
رئيس کميته حقوق بشر مجلس با اشاره به سکوت مجامع حقوق بشر در رابطه با سرنوشت نامعلوم 4 ديپلمات ايراني، اظهار کرد: در اين رابطه مشخص شد که حقوق بشر در ميان مجامع مدعي، تنها جنبه شعاري دارد و در دنياي واقعي جايگاهي ندارند، در واقع مجامع حقوق بشر تنها براساس منافع خود گام برميدارند.
در چهاردهم تيرماه سال 1361"سيدمحسن موسوي" کاردار سفارت جمهوري اسلامي ايران در بيروت بههمراه "احمد متوسليان"، "تقي رستگار مقدم" راننده و يکي از خبرنگاران خبرگزاري جمهوري اسلامي ايران بهنام "کاظم اخوان درست" چند روز پس از حمله سراسري ارتش اشغالگر قدس به جنوب لبنان، در 40کيلومتري شمال بيروت در منطقه برباره توسط مارونيهاي موسوم به فالانژ ربوده شده و به اسارت درآمدند.
متأسفانه با وجود تلاش مسئولان ايراني و وعدههاي کشورهاي غربي، هنوز بعد از گذشت 29سال هيچکس از سرنوشت اين چهار ديپلمات ايراني اطلاع دقيقي ندارد.
منبع
صلیب سرخ باید زمینه آزادی 4 دیپلمات ایرانی را فراهم کند
عضو کمیته پیگیری سرنوشت چهار دیپلمات ربوده شده ایرانی در لبنان گفت: آخرین اخبار و شواهد و اطلاعات به دست آمده ثابت می کند که این افراد قطعاً زنده هستند.
به گزارش واحد مرکزی خبر، آقای موسوی فرزند سید محسن موسوی یکی از دیپلمات های ربوده شده در گفتگوی زنده با بخش خبری نیم روز سیما افزود: شاید قبلاً با قاطعیت نمی توانستیم بگوییم آنها زنده هستند اما اکنون شواهد نشان می دهد آنها پس از مدتی که در لبنان به دست نیروهای فالانژ نگهداری شده اند به رژیم صهیونیستی منتقل شدند و در زندان های این رژیم هستند.
وی گفت: رژیم صهیونیستی هم در گزارش رسمی که در سال 2008 به سازمان ملل داده رسماً اعلام کرده است که کارهای مشترک زیادی را با این گروه لبنانی انجام داده و گفته که این جزو کارهای مشترک ما نبوده است.
آقای موسوی ادامه داد: اینکه رژیم صهیونیستی ادعا کرده کارهای مشترکی وجود داشته است اثبات می کند این اتفاق افتاده است و علاوه بر آن شخصی به نام جونی عبدُه که در آن هنگام رئیس اطلاعات ارتش لبنان بود می گوید حدود سه چهار روز پس از آن که دیپلمات های ایرانی را به اسارت درآوردند تعدادی از افسران رژیم صهیونیستی آمدند و از آنها بازجویی کردند.
عضو کمیته پیگیری سرنوشت چهار دیپلمات ربوده شده ایرانی در لبنان تاکید کرد: رژیم صهیونیستی با توجه به اینکه از مهم ترین دشمنان ماست به هیچ وجه از چنین برگه های با ارزشی گذشت نمی کند و آنها را نگه می دارد تا روزی از آنها استفاده مناسب کند.
وی در پاسخ به این پرسش که آیا تاکنون اقدامی برای متقاعد کردن مجامع بین المللی در این زمینه صورت گرفته است گفت: درخواست های متعددی از مجامع بین المللی داشته ایم اما آنها رفتار دوگانه دارند و اگر این افراد غربی بودند قطعاً این واقعه این قدر طول نمی کشید.
آقای موسوی افزود: از طریق کمیته حقوق بشر سازمان ملل پیگیریم اما متأسفانه با توجه به اینکه حدود سه سال است در آنجا تشکیل پرونده داده ایم هنوز اقدام عملی انجام نداده اند.
عضوکمیته پیگیری سرنوشت چهاردیپلمات ربوده شده ایرانی در لبنان گفت: در قسمتی از گزارش داده شده به شورای امنیت سازمان ملل درباره پیشرفت قطعنامه1701 ، به مسائل داخلی لبنان اشاره و تصریح شده است برای اینکه مشکل این دیپلمات ها حل شود به مداخله بیشتر نیاز است و سازمان ملل آمادگی دارد در این زمینه پیگیری کند.
وی افزود: پس از آن وزارت امور خارجه ایران تشکیل کمیسیون ویژه ای را درخواست می کند اما تقریبا دو سال از این واقعه می گذرد و هنوز اقدام عملی از سازمان ملل و صلیب سرخ جهانی ندیده ایم.
آقای موسوی تاکید کرد: با توجه به اطلاعات موثقی که هم اکنون در اختیار داریم صلیب سرخ جهانی وظیفه دارد از وضع دیپلمات های ربوده شده بازدید و شرایط آزادی آنان را فراهم کند اما هنوز آن طور که شاید و باید مداخله نکرده و کاری که باید ، انجام نداده است.
چهاردهم تیر سال61 ، خودروی سیاسی سفارت جمهوری اسلامی ایران که در حمایت پلیس دیپلمات لبنان از شهر بندری طرابلس به بیروت باز می گشت بر خلاف ضوابط بین المللی و مصونیت دیپلمات ها در منطقه «برباره» به دست مزدوران مسلح تحت امر رژیم صهیونیستی متوقف شد و چهار دیپلمات ایرانی به نام های سیدمحسن موسوی (کاردار سفارت) ، احمد متوسلیان (وابسته نظامی) ، تقی رستگار مقدم (کارمند سفارت) و کاظم اخوان (خبرنگار و عکاس ایرنا) ربوده شدند و اکنون پس از 29 سال از سرنوشت آنان خبری در دست نیست.
وزارت امور خارجه اخیراً در بیانیه ای از دبیرکل سازمان ملل خواست درباره وضع این چهار دیپلمات ایرانی که مسئله ای انسانی و حقوق بشری است پیگیری جدی تری داشته باشد.
لزوم فشار سازمان ملل بر رژیم صهیونیستی برای آزادی دیپلمات های ایرانی
نماینده خانواده چهار دیپلمات ایرانی در بند رژیم صهیونیستی گفت: سازمان ملل و نهادهای مسئول بین المللی موظفند با تشکیل کمیته حقیقت یاب بین المللی و اعمال فشار بر رژیم صهیونیستی ، زمینه آزادی این دیپلمات ها را فراهم کنند.
به گزارش خبرنگار واحد مرکزی خبر ، خانم مجتهدزاده در مراسم بیست و نهمین سالگرد ربوده شدن چهار دیپلمات ایرانی که با حضور سفرای خارجی مقیم تهران در وزارت امور خارجه برگزار شد افزود: در این مدت طولانی به مجموعه اطلاعاتی دست یافته ایم که تأکید می کند عوامل مرتبط با رژیم صهیونیستی پس از ربودن دیپلمات ها ،آنان را به فلسطین اشغالی منتقل کرده اند.
همسر سیدمحسن اخوان کاردار ربوده شده سفارت جمهوری اسلامی ایران در لبنان گفت: چرا جامعه جهانی سران جنایتکار رژیم صهیونیستی را محاکمه نمی کند حال آن که این رژیم بزرگ ترین تهدید امنیتی و روانی برای بشریت بوده و همیشه به انسانیت و جهان بشری بدهکار است.
مشاور رئیس جمهور افزود: این رژیم جنایتکار از همه مذاهب و قومیت ها کشته ، میلیون ها فلسطینی را در غزه و کرانه باختری محاصره و تحت فشار قرار داده است و اخیراً هم شنیده ایم که با فشار ، تزویر و تطمیع ، بنادر برخی کشورها را بر روی کشتی های آزادی و آزادگان جهان که برای شکستن محاصره ظالمانه و ضد انسانی غزه به حرکت درآمده اند بسته است.
خانم مجتهدزاده گفت: صهیونیست ها با خطای استراتژیک تصور کردند می توانند با اینگونه کشتارها و ایجاد رعب و وحشت ، ملت ها را ناامید کنند اما هم اکنون این رژیم با بیداری اسلامی و انسانی بی سابقه ای مواجه شده که این روند ، نویدبخش آغازی بر پایان رژیم صهیونیستی و منافع امریکاست.
وی در پایان ابراز امیدواری کرد همه اسرا و زندانیان عرب و مسلمان از جمله بیش از 11هزار اسیر فلسطینی محبوس در زندان های رژیم صهیونیستی به آغوش خانواده هایشان بازگردند و در این میان عزیزان مفقود ما نیز آزاد شوند.
خبرگزاري فارس: وزير امور خارجه كشورمان از تشكيل كميته حقوقي در لبنان از حقوقدانان برجسته اين كشور براي بررسي پرونده 4 ديپلمات ايراني خبر داد.
به گزارش خبرنگار سياست خارجي خبرگزاري فارس، علياكبر صالحي وزير كشورمان امروز يكشنبه در جمع خبرنگاران با اشاره به درخواست ايران از دولت لبنان براي تشكيل كميتهاي ويژه به منظور پيگيري وضعيت 4 ديپلمات ربوده شده ايراني، گفت: براي اولين بار نيز ما كميته حقوقي از حقوقدانان برجسته لبناني در لبنان براي بررسي پرونده اين 4 نفر تشكيل ميدهيم كه يك پرونده حقوقي جامعي را تنظيم و به دستگاههاي لبناني تحويل دهند.
صالحي همچنين از سفرش به اسلووني و اتريش خبر داد و ايران و اروپا را مكمل يكديگر دانست.
رئيس دستگاه ديپلماسي در پاسخ به سؤال خبرنگار فارس، درباره ممانعت از صدور ويزا براي 50 مقام كشورمان توسط آمريكا و انگليس اين رفتار را اقدام جديدي ندانست و گفت: آنها آب در هاون ميكوبند.
صالحي در پاسخ به سؤال ديگر خبرنگار فارس، درباره سفر احمد داود اوغلو وزير خارجه تركيه به تهران اين سفر را به منظور انجام رايزنيها در خصوص تحولات منطقه بهخصوص سوريه عنوان كرد و افزود: در وين هم در خصوص مسائل سوريه و تحولات منطقه گفتوگو ميكنيم.
وي در پاسخ به سؤالي درباره روابط تهران و رياض گفت: ما از لحاظ روابط دوجانبه مشكل خاصي با عربستان نداريم. مشكل ما با عربستان ديدگاههاي ما نسبت به مسائل و تحولات منطقه است كه نيازمند رايزني بين دو كشور است كه بتواند سوء تفاهمات موجود را برطرف كند.
صالحي گفت: سوء تفاهمات اخير بين دو كشور كه در اثر تحولات منطقهاي رخ داده قابل رفع ميباشد، ما بايد دنبال شيوهاي باشيم كه اين رايزنيها را انجام دهيم.
رئيس دستگاه ديپلماسي درباره ديدارش با آمانو در وين نيز گفت: شوراي عالي امنيت ملي مسئول پرونده هستهاي است و تمامي اقدامات در خصوص اين پرونده از طريق اين شورا هماهنگي ميشود و هر صحبتي كه من با آمانو داشته باشم در همين چارچوب است.
مشروح اين اظهارات متعاقباً ارسال ميشود.
وزارت خارجه از هیچ کوششی برای باز گرداندن فوری 4 دیپلمات ایرانی دریغ نمیکند
وزیر خارجه جمهوری اسلامی ایران در مراسم گرامیداشت سالگرد ربوده شدن 4 دیپلمات ایرانی در لبنان تاکید کرد: وزارت امور خارجه از هیچ کوشش و فعالیت اساسی و مستمر در راستای باز گرداندن فوری اسطورههای مقاومت دریغ نخواهد ورزید.
به گزارش خبرنگار مهر، علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران پیش از ظهر امروز یکشنبه در مراسم بیست و نهمین سالگرد ربوده شدن 4 دیپلمات ایرانی در لبنان که در وزارت امور خارجه برگزار شد، تصریح کرد: سید محسن موسوی کاردار، احمد متوسلیان وابسته نظامی و تقی رستگار مقدم کارمند سفارت ایران در بیروت و کاظم اخوان خبرنگار ایرانی در بیروت افرادی بودند که با گذرنامه دیپلماتیک و با خودروی پلاک سیاسی در شرایطی که از سوی دولت پذیرنده مطابق عرف دیپلماتیک مشغول فعالیت رسمی و قانونی خود بودند در جولای 1982 در حین انجام وظیفه در حال یکه از شمال لبنان مشخصاً از طرابلس وارد بیروت میشدند در 20 کیلومتری شمال بیروت توسط شبه نظامیان مرتبط با رژیم صهیونیستی در حالی که لبنان در اشغال آن رژیم بود ربوده شده و براساس اطلاعات موثق پس از مدتی به سرزمینهای اشغالی منتقل شدند.
صالحی تاکید کرد: بستگان بردبار 4 دیپلمات ایرانی که سالیان پر درد و رنجی را در حسرت دیدار جمعی از بهترین انسانهای این سرزمین سپری کردند در بیست و نهمین سالروز ربوده شدن ناجوانمردانه فرزندان دلبند و شجاع خود در شرایطی به گرامیداشت یادمان آن اسیران دربند رژیم صهیونیستی نشستند که امید به سلامت و بازگشت سرفرازانه آنان از هر زمان دیگری پرفروغتر شده است.
وی خاطرنشان کرد: وزارت امور خارجه بر حسب وظیفه انسانی و مسئولیت حقوقی برای پیگیری سرنوشت 4 دیپلمات ایرانی تا کنون گامهای مهمی را برداشته است که لاجرم باید مبنای پیگیری حقوقی این پرونده در آینده قرار گیرد.
وزیر خارجه به برخی از اقدامات صورت گرفته از سوی وزارت خارجه در دوره اخیر اشاره کرد و گفت: در 13 سپتامبر 2008 دولت وقت لبنان به عنوان دولت پذیرنده و مسئولیت پذیر در صیانت و حراست از جان دیپلماتهای ایران در نامهای به دبیرکل سازمان ملل بر ضرورت پیگیری جدی سازمانهای تابعه این سازمان و همزمان بر اهتمام همه جانبه دولت لبنان برای روشن شدن سرنوشت این عزیزان تاکید کرده واین سند که نزد سازمان ملل به ثبت رسیده است به معنای پذیرش مسئولیت دولت لبنان در قبال این پرونده با وجود شرایط خاص تحت اشغال بیروت در سال 1982 است.
صالحی اضافه کرد: میشل سلیمان رئیس جمهور لبنان نیز در مقاطع مختلف بر اهتمام همه جانبه حکومت لبنان در ابهام زدایی و روشن سازی سرنوشت 4 دیپلمات ایرانی تاکید کرده است که این اقدامات جای تقدیر دارد.
وی به گزارش دبیر کل سازمان ملل در خصوص لبنان در 19 اکتبر 2008 اشاره کرد و گفت: در این گزارش بر ضرورت رسیدگی به وضعیت 4 دیپلمات ایرانی در لبنان توجه شده و همچنین از اعلام آمادگی برای کمک سازمان ملل جهت رسیدگی به این مسئله انسان دوستانه استقبال شده است.
وزیر امور خارجه خاطر نشان کرد: نمایندگی ایران در سازمان ملل نیز در جولای 2008 در نامه ای به بان کی مون دبیر کل سازمان ملل اطلاعاتی در مورد زمان و نحوه ربوده شدن دیپلمات های ایرانی و همچنین مرتکبین و اشخاص درگیر این مسئله ارائه کرده است.
وی با اشاره به اقدامات خانواده های این 4 دیپلمات و دیدارهایشان با نماینده سازمان ملل در بیروت تصریح کرد: اینجانب از بدو مسئولیت در وزارت خارجه از طریق مکاتبه با جهات مختلف منطقه ای و بینالمللی همچنین رایزنی های حضوری بر ضرورت اهتمام ویِژه و به کارگیری تلاش فراگیر و همه ظرفیت های سازمان های مزبور برای روشن شدن سرنوشت این عزیزان تاکید داشته ام.
صالحی تاکید کرد: دستیابی به مصونیت فراگیر در عرصه دیپلماتیک مستلزم اهتمام منسجم و فراگیر همه کشورها به اعراف و معاهدات بینالمللی در این خصوص است.
وی یادآور شد: اینجانب به مناسبت بیست و نهمین سالگشت یادمان دیپلمات های ایرانی ضمن تجلیل از خانواده های صبور و مقاوم 4 دیپلمات که قربانی طمع ورزی و ددمنشی رِژیم جعلی صهیونیستی شده اند اطمینان می دهم وزارت خارجه از هیچ کوشش و تلاش اساسی و مستمر در راستای بازگرداندن فوری اسطوره های مقاومت دریغ نخواهد ورزید.
منبع
وزیر خارجه: موضوع ربوده شدن 4 دیپلمات ایرانی در لبنان صرف نظر از ابعاد حقوقی، سیاسی و بین المللی از حیث ابعاد انسانی و حقوق بشری حائز اهمیت است
وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران از دبیر کل سازمان ملل خواست با تشکیل کمیسیون ویژه تلاش مضاعفی برای تحقیق و رسیدگی به وضعیت نهایی 4 دیپلمات ایرانی ربوده شده در لبنان انجام دهد.
به گزارش خبرنگار مهر ،علی اکبر صالحی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران پیش از ظهر امروز یکشنبه در مراسم بیست و نهمین سالگرد ربوده شدن 4 دیپلمات ایرانی در لبنان تصریح کرد: موضوع ربوده شدن 4 دیپلمات ایرانی در لبنان صرف نظر از ابعاد حقوقی، سیاسی و بین المللی از حیث ابعاد انسانی و حقوق بشری حائز اهمیت است.
وی با اشاره به تشکیل دولت جدید لبنان گفت: از میقاتی نخست وزیر و عدنان منصور وزیر خارجه لبنان ضمن تقدیر و سپاس از اقدامات ایشان و دولت های پیشین می خواهم به منظور تسریع در نتیجه گیری سرنوشت این 4 دیپلمات به تشکیل کمیته پیگیری مشترک با هدف یکسان سازی داده ها اهتمام ورزند.
صالحی خاطر نشان کرد: همچنین با توجه به اعلام آمادگی بان کی مون دبیر کل سازمان ملل به منظور ایفای نقش فعال تر سازمان ملل در زمینه روشن شدن وضعیت دیپلمات های ربوده شده ایرانی از ایشان می خواهم با تشکیل کمیسیونی ویژه ، تلاش مضاعفی برای تحقیق و رسیدگی به وضعیت نهایی این افراد انجام دهد.
وزیر امور خارجه کشورمان تاکید کرد: علاوه بر این از دبیر کل صلیب سرخ جهانی نیز به جهت مسئولیت ویژه در این گونه مسائل می خواهم با وجود شواهد و قرائنی مبنی بر زنده بودن دیپلمات های ایرانی و اسارت آنان نزد رژیم صهیونیستی هر چه سریعتر اقدامی جدی کنند و با اغتنام از فرصت پیش آمده بر ضرورت پیگیری موضوع ربایش علیرضا عسکری که مورد پذیرش و اهتمام دبیر کل صلیب سرخ قرار گرفته است مجددا تاکید کنم.
صالحی در پایان گفت: بی تردید گزارش رژیم صهیونیستی در سال 2008 در خصوص دیپلمات های ایرانی نه تنها از مسئولیت این رژیم جعلی در خصوص این پرونده کم نکرده است بلکه مفاد این گزارش در ارتباط این رژیم با عناصر ربایش در لبنان تصریح می کند و این امر ضرورت اهتمام ویژه سازمان ملل متحد و صلیب سرخ جهانی را مضاعف می سازد.
منبع
4 دیپلمات ایرانی زندهاند/ کمیته حقیقت یاب تشکیل شود
همسر کاردار ربوده شده ایران در لبنان و مشاور رئیس جمهور در امور بانوان با تاکید بر اینکه 4 دیپلمات ایرانی ربوده شده در لبنان زنده و در اسارت رژیم صهیونیستی هستند، گفت: سازمان ملل باید در این رابطه کمیته حقیقت یاب تشکیل دهد.
به گزارش خبرنگار مهر، مریم مجتهد زاده مشاور رئیس جمهور در امور بانوان و رئیس مرکز مشارکت زنان و خانواده و نیز همسر سید محسن موسوی کاردار ربوده شده سفارت ایران در لبنان پیش از ظهر امروز یکشنبه در مراسم بیست و نهمین سالگرد ربوده شدن 4 دیپلمات ایرانی که در وزارت خارجه برگزار شد، تصریح کرد: به مجموعه اطلاعاتی دست یافته ایم که عوامل مرتبط با رژیم صهیونیستی بعد از ربایش 4 دیپلمات آنان را به فلسطین اشغالی منتقل کردند.
مجتهد زاده افزود: خانوادههای 4 دیپلمات در دو بعد لبنانی و بین المللی اقداماتی را پیگیری کردند که با توجه به مسئولیت لبنان به عنوان محل وقوع ربایش با مسئولان لبنانی مذاکراتی را داشته ایم و در بعد بین المللی نیز چون این چهار نفر زنده اند و در اسارت رژیم صهیونیستی هستند سازمان ملل وظیفه دارد با تشکیل کمیته حقیقت یاب این رژیم را مورد سئوال و بازخواست قرار دهد.
همسر سید محسن موسوی دیپلمات ربوده شده ایرانی در لبنان تاکید کرد: باید با اعمال فشار به رژیم صهیونیستی زمینه آزادی و بازگشت دیپلمات های ایرانی فراهم شود.
مجتهد زاده خاطر نشان کرد: رژیم صهیونیستی در رابطه با ربایش 4 دیپلمات ایرانی مسئول است و باید پاسخگو باشد.
وی یادآور شد: نقض آشکار حقوق بین الملل تا چه زمانی باید توسط رژیم صهیونیستی ادامه یابد و چرا جامعه بین الملل برای یک بار سران جنایتکار این رژیم را محاکمه نمی کند چرا که این رژیم تهدید امنیتی و روانی برای جهان بشریت است.
مشاور رئیس جمهور افزود: صهیونیست ها در معادلات خود خطاهای استراتژیکی را مرتکب شده اند و ما خدا را شاکریم که خداوند دشمنان ما را از نادانان قرار داده است. وی در پایان گفت: بیداری منطقه آغازی بر پایان رژیم صهیونیستی است.
گفتگو با نويسنده کتاب «کمين جولاي 82 »
اگر به مناسبت سالگرد ربوده شدن حاج احمد متوسليان و همراهانش، به دنبال يک فرد مطلع باشي تا کامل ترين جزئيات اين پرونده را در اختيارت بگذارد؛ يکي از اولين نامهايي که با آن برخورد مي کني، «حميد داوودآبادي» است.
داوودآبادي، نويسنده دفاع مقدس است، اما به واسطه علاقه يا احساس وظيفه، تحقيقات کاملي روي پرونده ربوده شدن چهار ديپلمات ايراني در لبنان انجام داده و نتيجه اين تحقيقات در کتاب «کمين جولاي 82 » منتشر شده که معتبرترين و کامل ترين کتاب در مسير پرونده حاج احمد متوسليان و همراهانش به شمار مي رود.
با داوودآبادي درباره برخي از ابعاد اين اتفاق به گفتگو نشستيم که مشروح آن در ادامه مي آيد:
اقدام فالانژها؛ قابل پيش بيني يا غيرمنتظره؟
زماني که نيروهاي ايراني به لبنان رفتند، لبنان درگير جنگ بود و دولت مرکزي مستقري هم نداشت. دولت «بشير جمايل» هم که در رأس کار بود تسلط بر حکومت نداشت.واضح است که وقتي در منطقه اي جنگ در گرفته است، وقوع حوادثي نظير گروگانگيري و ربايش طبيعي است و از اين منظر مي توان گفت، اسارت حاج احمد متوسليان از قبل قابل پيش بيني بود. ضمن اينکه دو نفر ديگر از نيروهاي ايراني هم چند وقت پيش اسير شده بودند و اين گروگانگيري ها براي بار اول نبود که رخ مي داد.
نجات حاج احمد در همان ساعات اوليه
صحبت هايي مبني بر اينکه مي شد حاج احمد و همراهانش را در همان ساعات اوليه نجات داد و شايعاتي مبني بر اينکه مسؤولان، اجازه چنين کاري را نداده اند، بي پايه و کذب محض است. حاج ابراهيم همت و نيروهاي ديگري که همراه متوسليان در لبنان بودند، حدود 24 ساعت بعد متوجه مي شوند اين چهار نفر گم شده اند.
پس از گذشت ساعتي از جدا شدن متوسليان و سه ديپلمات ديگر از ساير نيروها، نيروهاي ايراني از طريق بيسيم از بعلبک و بيروت، سراغ آنها را مي گيرند و پاسخ مشخصي دريافت نمي کنند.
فرداي آن روز اتومبيل گارد حفاظت که چهار ديپلمات را در زمان ربايش، همراهي مي کرده، به نيروهاي ايران اطلاع مي دهد که متوسليان و همراهانش را ربوده اند. فالانژها در اين 24 ساعت هر اقدامي را که مي خواستند انجام داده بودند. ضمن اينکه محلي که اين چهار نفر دستگير شدند، دژباني ثابتي نبوده است؛ يعني همان روز، يک پست ايست و بازرسي ايجاد کرده بودند و هر کسي شيعه بوده دستگير مي کردند و مي کشتند.
حتي اين پست ايست و بازرسي در روز بعد ديگر وجود نداشته و بايد پرسيد چگونه ممکن بوده در همان ساعات اوليه، براي آزادي آنان اقدام بشود؟
حمله اسرائيل به لبنان با يک بهانه ساختگي
بهانه حمله اسرائيل به لبنان، ترور سفير اسرائيل در لندن بود. تروري که بعدها مشخص شد توسط گروه ابونضال که عامل صدام بودند، انجام شده است. رئيس اين تيم تروريستي در دادگاه اعتراف کرد که وظيفه ما انحراف جنگ ايران و عراق بود، به صورتي که ايران در جنگ پيشرفت نکند. پس از حمله اسرائيل به لبنان با بهانه ساختگي ترور سفيرش، بسياري از کشورهاي عربي گفتند ايران که ادعا مي کند عليه اسرائيل است، نيروهايش را بياورد و عليه اسرائيل متمرکز کند.
در آن زمان، هيچ کشور عربي وارد جنگ با اسرائيل نشد و تنها ايران بود که نيروهايش را به لبنان برد.
تيپ 58 ذوالفقار از ارتش و تيپ 27 حضرت رسول(ص) از سپاه به سوريه فرستاده شدند تا براي نجات شيعيان لبنان از اين منطقه وارد جنگ با اسرائيل شوند، اما معلوم شد از طريق سوريه امکان عمل وجود ندارد؛ چون سوريه در آن زمان آمادگي درگيري مستقيم را نشان نمي داد و هراس خاصي از اسرائيل داشت که اجازه نبرد به ما نمي داد.
حضور در لبنان و تضعيف جبهه در عراق
پس از آزادي خرمشهر که برخي از کشورهاي عربي پيشنهاد آتش بس(نه صلح) آن هم به صورت شفاهي به ايران مي دادند، صدام در يک سخنراني مي گويد، وقتي ايراني ها خرمشهر را از ما گرفتند، من چنان احساس خطر کردم که به گارد رياست جمهوري دستور دادم در اطراف بغداد ديوار دفاعي تشکيل بدهند.
اين نشانه وحشت دشمن است. آنها براي نجات صدام دنبال زمان بودند و بحث آتش بس را پيش آوردند که ايران قبول نکرد و گفت: يا صلح يا ادامه جنگ.
پس از آزادي خرمشهر وقتي ما نيروهايمان را به لبنان برديم، در عمليات رمضان که حدود يک و نيم ماه طول مي کشد تمام کشورهاي غربي بالاترين ميزان کمک تسليحاتي را به عراق کردند و حتي شوروي، تانکهاي مدرن تي 72 که ضد موشک است، در اين مقطع به عراق داد.در همين مقطع، کارشناسان بلژيکي و اسرائيلي آمدند زمين شلمچه را مسلح کردند. کانال ها و سيم خاردارها همه در مقطعي که ما درگير لبنان بوديم، ساخته شد و براي همين ما در عمليات رمضان شکست خورديم. اين شکست طرح مشترک اسرائيل و عراق بود براي منحرف کردن ما.
موضع مسؤولان کشور درباره ربودن ديپلمات ها
مواضع مسؤولان، بسيار عادي بود. به اين صورت که وزارت خارجه نامه اعتراضيه اي ارسال کرد.
در آن دوره تکليف لبنان معلوم نبود و مشخص نبود با چه کسي طرف هستيم. گروه فالانژيست ها مزدور اسرائيل بودند. وضعيت آن دوره مثل اين است که چند نفر از رزمنده هاي ما را ارتش عراق در جنگ اسير کرده باشد و ما بخواهيم نامه نگاري کنيم که اسراي ما را آزاد کنند.
وقتي مزدوران اسرائيل نيروهاي ما را اسير کرده اند، چگونه از طريق ديپلماتيک از آنها بخواهيم که اسراي ما را آزاد کنند؟
البته قولها و وعده هايي از سوي لبناني ها داده مي شد که علتش اين بود که «بشير جمايل» تمايلي به درگيري با ايران نداشت، اما افرادي مثل سمير جعجع انسانهايي جنايتکار و وحشي بودند که مسؤولان اصلي پرونده چهار ديپلمات ايراني آنها بودند و بشير جمايل نتوانست در مقابل آنها به توفيقي برسد.
ربايش متوسليان و تأثيرات بين المللي
ما در آن زمان، درگير جنگ بوديم و از سوي ديگر فالانژها و حتي اسرائيل تأکيد داشتند اين سؤال را برجسته کنند که ايران در لبنان چه کار مي کند؟ به همين خاطر هيچ واکنش نمي توانستيم نشان بدهيم.
اما بعدها در سطح سازمان ملل پيگيريهايي شد. بويژه به واسطه گروگانهاي غربي که در لبنان اسير بودند. غرب از ايران مي خواست که براي آزادي اين گروگانها وساطت کند. ايران هم هميشه ادعا داشت که گروگانهاي ما در اين معامله چه مي شوند؟
آنها وعده پيگيري مي دادند تا در نهايت «خاوير پرز دکوئيار»، دبيرکل وقت سازمان ملل، نامه تسليتي به ايران نوشت و از طرف سازمان ملل اعلام کرد، اين چهار نفر کشته شده اند.
حتي کنگره آمريکا هم چنين کاري را انجام داد؛ يعني در همان زمان منابع ديپلماتيک ما از کنگره آمريکا خواستند در قبال درخواست نمايندگان آمريکا از ايران براي پيگيري آزادي گروگانهايشان، آنها هم وضعيت اسراي ما را روشن کنند.
آنها قول همکاري دادند و گروگانهايشان هم آزاد شدند. اما تنها پاسخ کنگره آمريکا نامه تأسف آميزي بود که ضمن آن گفتند ما وضعيت گروگانهايتان را پيگيري کرده ايم و آنها کشته شده اند.
آيا متوسليان زنده است؟
ما با دشمنان مکار و شيادي طرف هستيم. فالانژها و اسرائيلي ها شياداني هستند که به هيچ حرفشان نمي توان اطمينان کرد. به نحوي که اظهارات آنها در طول سي سال گذشته همه ضد و نقيض بوده است.اما از سوي ديگر، نظام پيگير وضعيت اين چهار ديپلمات بوده است و براي روشن شدن تکليف آنان کارهاي مهمي انجام داده است.
دوره هايي بوده که گروگانهاي ارزشمندي از دشمن، در بند لبناني ها بوده اند و ايران براي آزادي آنان واسطه مي شده است.اگر قرار بود متوسليان در دست آنها باشد، قطعاً او را تحويل مي دادند تا به نتايج بهتري در اين معاملات برسند؛ چون از لحاظ امنيتي، حاج احمد نسبت به گروگانهاي آنها از لحاظ اطلاعاتي اهميت کمتري داشته است و منطقي نيست که او را نگه دارند، اما هزينه هاي بالايي در اين گروگانگيري ها بپردازند.
حتي در قضيه مک فارلين يک پاي معامله هميشه چهار گروگان ايراني بوده اند که اين اخبار تاکنون مطرح نشده است. غربي ها به دنبال آزادي جاسوس خودشان بودند و ايران، شرط آن را مشخص شدن وضع گروگانهايش اعلام مي کرد.يعني افتضاح مک فارلين و آن همه هزينه اي که براي آن پرداخت کردند، به اندازه کافي اهميت داشت که اگر امکان معاوضه ديپلماتهاي ايراني بود، اين کار را بکنند تا آن افتضاح پيش نيايد.
کسی حق ندارد پرونده متوسلیان را با مُهر شهید مختومه اعلام کند
به گزارش رجا نیوز، سردار سعید قاسمی در یادواره حاج احمد متوسلیان گفت: کسی حق ندارد پرونده احمد متوسلیان را تا اطلاعات کامل واصل نشده با نام شهید ببندد، خیلی ها دوست دارند پرونده احمد متوسلیان را ببندند حتی بعضی از هم لباسیهای او.
متن کامل سخنان حاج سعید :
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا روح الله؛ و السلام علیک بجمیع شهدائک؛ الذین بذلوا مهجهم دون الحسین علیه السلام؛ طبتم و طابت الارض التی فیها دفنتم؛ فیالیتنی کنا معکم فافوز فوزا عظیما
سلام و درود بیکران خدا به حضرت روح الله و شهدای خوبش که ما را از گمراهی و ظلالت نجات دادند و پیوسته تا عمر داریم مدیون خونشان هستیم،احمد جان ای کاش با شما بودیم، مقطع و زمان شما را درک میکردیم . بر ما مقدر میشد شاگردی شما را کنیم اگر چه بر من مقدر شد ، اما به دلیل اینکه شاگردی خوبی نکردم این روزها مجبورم که از این شهر به آن شهر و از این دیار به آن دیار به خاطر او باشیم.
اما جالب است بعد از29سال در چنین شبی که فردا صبح واقعه اسارت تو اتفاق میافتد هم ولایتی هایت تصمیم گرفتند برای تو سالگرد بگیرند.
خیلی دیر است، نه؟ بیست و نه سال است. انتساب به یزدی ها و تفتی ها و از طرفی هم به تهرانیها و ما بچههای دانشگاه علم و صنعت، اما هر کدام به نوعی ذاتی دارند که تاریخ خود و علمداران خود را فراموش میکنند.
قبل از آنکه وارد خطهای قرمز بشویم میگوییم تفتیهای عزیز و یزدیهای شهید پرور دست شما درد نکند. اگر چه بعد از 29سال، اما باز هم از همین جا که اراده کردید این مدل را دوباره احیا کنید و بشنوید از اینکه این شیرمرد برای شما چه نام آوریهایی را کرد و چه جاهایی را برای شما فتح کرده. چه چیزهایی را آموزش داده ؟ اگر چه از الکَن زبانی مثل من و رفوزه شده ای در جبهه احمد متوسلیان، باورکردن و گوش کردن مقداری سخت است. من احساسات شما را نسبت به خود قبول میکنم. اما "آب دریا را اگر نتوان چشید هم به قدر تشنگی باید چشید" اگر چه که این روزها هم که تنور لبنان و فلسطین و خاورمیانه داغ است.
گفت احمد جان برای امسال تو که دغدغه آن جا را داشته اید ،"بی تو سخت است که سودای نخستین پی آزادی لبنان و فلسطین گیرند" ،خیلی ها از میان آنها این حرف سر زبانشان است اما برای این حرف ها نیستند.
احمد یک بخش زندگی ای دارد که در یزد و تفت و زادگاه مادرش "سانیج" پرورش پیدا کرده که به هر حال باید دید که این شیرمرد باید ویژگیهایی داشته باشد که در این قد وقواره آدم بپروراند.
بخش دیگر از زندگی احمد برای مقطع طلایی است که هنوز جنگ شروع نشده، 22بهمن 57انقلاب اسلامیپیروز شد و تا شروع جنگ تحمیلی، نزدیک به دوسال است که در این دو سال اتفاقات زیادی افتاده است که به تعبیرسید شهیدان اهل قلم، سید شهید مرتضی آوینی اگر از انقلاب اسلامیهیچ نماند جز همین به عنوان دست آورد، اگر چه میگوید از این کلمه بدم میآید، اما اگر از دست آورد انقلاب هیچ نماند که پردههایی کنار زده شود و چهرههایی مثل ایشان که در ذخایری مانند یک گنج تبلور پیدا کردند و خودشان را بروز دادند. تا تو نگویی مثل امیرالمومنین(ع) و مالک دیگر نمیآید. اما آمدند که به تعبیر امام (ره) بگویند که میشود.
میشود که آدمیبیاید در ذخایر عالم بشریت در مقطع انفجار نور با همان الگوها ابالفضل العباسی بجنگد و شجاع و جسور باشد."اشداء علی الکفار روحماء بینهم" این دو وجه را باهم داشته باشید، عده ای از ما یک وجه آن را داریم. یا میگویند خیلی آدم تندخویی است یا از طرفی میگویند خیلی آدم نرمی است و از او کاری بر نمیآید. هر دوی این را باهم پرورش دادن.اینکه چگونه پرورش داده باید دید مادر و پدر او در چه مکتبی پرورش پیدا کردند.
حرفی را که برای آخر قصه گذاشته ام همین ابتدا میگویم، مرحوم پدر ایشان حاج غلامحسین، سه سالی هست که مرحوم شدند.
در مراسم ختم پدر ایشان خیلیها بودند، رییسجمهور محترم و جمعیت کثیری از مردم حضور داشتند. گفتم این جنازه را بگذارید زمین، رفتنم بالای چهارپایه گفتم با کمال بیادبی دو کلمه میخواهم صحبت کنم . گفتم حاج غلامحسین در طول حیاتتان خیلی پابوس شما آمدیم، پیوسته میخواستم این جسارت را کنم واین سوال را از شما بپرسم اما میسر نشد. حالا با اینکه میدانم حاضر هستید و اگر هیچ کار نکرده باشید یک فرزند خلف وصالح به این جامع بشری عرضه کرده باشی، شما و هفت پشت تو را کفایت میکند.
حاج غلامحسین این مملکت به انرژی هستهای هم دسترسی پیدا کرد، موشک ساخت و هزاران کیلومتر بالا برد .
حاجی همیشه آرزو داشتم این سوال را از تو بپرسم که فرمول تولید بچه شیر چه هست؟ همین کلمه هم رفت روی سایتها و رسانهها آن روز این جمله را از من زدند و خیلی از دوستان به شوخی برای من پیامک زدند که حاجی اگر فرمول تولید بچه شیر را پیدا کردی نامردی نکن و برای ما هم بفرست، مهم است!
مانند شوروی انرژی هسته ای داشته باشی، اگر قرار باشد که مخالف فطرت الهی و مخالف موازین الهی عمل کنی از درون نابود میشوی. روزی که استکبار شرق از بین رفت یک پایش در کره مریخ بود و پای دیگرش در کره ماه، اما از درون نابود شد و تبدیل به بیش از ده کشور مستقل شد. پس نباید خیلی هم خوشحال باشیم که به این موفیقیت ها رسیدیم.
کشورهای دیگر برای چه میلیاردی خرج میکنند که زورو، اسپایدرمن و سوپرمن میسازند، چهرههای خیالی و دروغی که در ظاهرعدالت محورهستند اما دروغ است و در آرزوی تولید یکی از این شخصیت ها به سر میبرند.
راز ماندگاری ما و تاریخ هر جامعه ای داشتن شخصیتهایی که به برکت انقلاب اسلامی مانند محمد بروجردی، ابراهیم همت و حسین خرازی ومصطفی چمران و صیاد شیرازی که نامیهای آن هستند است.
این همان چیزی است که میگوید ای جماعت ما از این بابت باید اعلام انزجار و شکایت به اساتید و نظام آموزش و پرورش و صدا و سیما داشته باشم و شما به عنوان هم ولایتی او باید این مطالبه را داشته باشید اگرچه که دیر اقدام کردید .
مقطع کردستان خودش یک داستانی است که باید حداقل دوساعت وقت گذاشت که از این شیرمرد و مدلی که جنگید صحبت کنم.
میخواهم درباره این دوسالی که هیچ نمیدانیم ومدلی که این ها جنگیدن را به ما یاد دادند و این پیروزی که نگذاشتند فتنه ای را که برای ما نسخه اش را پیچپیده بودند که جدایی طلب ها در استانهای شما طرح تجزیه طلبی را اجرا کنند صحبت کنم.
به نظر شما چگونه این طرح امریکایی که ریشه آن در کنفرانس طائف صعودی ها نسخه اش پیچیده شد نگرفت؟
آیا بهخاطر مدل جنگ آوری احمدها و بچه ها نبود، ندای این را داشتند "خود مختاری بو کردستان، دموکراسی بو ایران". میگفتند که میخواهیم آزاد باشیم و حکومت مرکزی کاری با کار ما نداشته باشد. قبول میکنیم که ایرانی هستیم اما در کردستان خودمختاری میخواهیم.
نماینده حکومت مرکزی با افرادی به آنجا رفتند در منطقه ای که معلوم نیست چگونه با بالگرد به آنجا میرود و آنها را که پیاده میکند خودش جرأت نمیکند بنشیند، از در و دیوار خمپاره میبارد، این فضا خودش یک فیلمیاست که آرنولد و رمبو و امثال این ها باید جلوی آن لنگ بیاندازند.
این مسأله طبیعی است اما هنرمندان و نویسندگان ما دوست ندارند سمت این ها بروند و اگرهم بخواهند به مدل خودشان جلو میروند.
سال گذشته شخصی برای فیلمسازی در این زمینه ها آمد و گفت که من نویسنده هستم و میخواهم داستان احمد را شروع کنم . حاجی شنیده اید که احمد نامزد داشته است؟! گفتم شروع شد آقا؟ باز میخواهید فیلم بسازید و حتما باید یک طرف آن دختر زیبای چشم رنگی باشد؟ اگر بخواهیم با این ذائقه ای که در سینما درست کردیم فیلمیبسازیم چیزی از آن در نمیآید. باید حتما پای دختر زیبایی وسط باشد چون مدل ذائقه ای است که درست کردیم، در اخراجی ها و... اگر نباشد فیلم جذابیت ندارد.
میگویند، مگرمیشود همه اش عشق الهی و حکومت جهانی و ... باشد این ها چیزهایی بوده که امام(ره) نیز در فکرش کارهای اتیوپیهایی بوده. حالا هم30 سال از آن حرف ها گذشته که میخواسته قدس و کربلا را بگیرد.
خط مرزها را آمد سخنرانی کرد و گفت این خط چینهایی که بین ممالک و دول اسلامیقرار داده شده این طرح انگلیسی صهیونیستی است. مادام که یک گوینده لااله الا الله در هر جای دنیا وجود داشت باشد ما برای آن باید بجنگیم این تفکر حالا تمام شده است و دیگر ما اینگونه تفکرات را نمیبینیم و مسخره میکنند میگویند پول این مملکت را میدهید به سید حسن نصرالله، به فلسطینی ها و افغانی ها در صورتی که خودمان نداریم.
بعد از 29 سال خیلی بزرگواری کردید نبش قبر کردید و بنر زدید، اگرچه که بنرهایتان هنوز که هنوز است نه تنها شهر را پر نکرده است بلکه در مقابل صدها بنرهای 200 الی 300 متری در ورودی شهر چیزی نیست و هنوز که هنوز است علمدارهایت را باور نداری.
دغدغه شان این نیست احمد جان، دغدغه شان شیلنگ خوب است که من شیلنگ و کاشی خوب تولید میکنم و در ورودی شهر بنرهایش را میزنم.
اینگونه دوستان جنگیدن را در کردستان یاد دادند چیزی که امروز در کشورهای همسایه میبینیم که کارشان گره خورده و وقتی که بحران میشود نمیتوانند کار را جمع کنند باید توپ و تانک را بگذارند و به آنها شلیک کنند.
احمد به عنوان استاد به ما یاد داد که پسرم کور شلیک نکن، درست است که ناراحت و عصبانی هستی و رفقای تو کنارت شهید شدند و میدانی از این خانه شلیک شد اما مردم در این روستا زندگی میکنند اگر کور شلیک کنی اینجا تلفات بگیریم هیچ کس و هیچ دادگاهی وجود ندارد. از این روستا حمایت شد و به ما کمین زدند و قطعا ضد انقلابی میان آنان است، پس بنابراین با توپ 106 و107 خاک روستا را به توپ ببند کسی نمیآید به بگوید، صدها نفر را بکُش. در هر نظام و رژیمیممدوح است. امروز سوریه در خیابان میریزند وچون طرح امریکایی است اما چون خوف دارد و سیستم بعثی است که در یک روز تعداد زیادی کشته میشوند. وقتی خون ریخته میشود دیگر نمیشود خون را جمع کرد.
باید تاریخ و کتاب ها درباره اش بنویسند که چگونه مدل جنگ آوری را که در جنگ گریلا و جنگ کوهستان و جنگ شهری پیچیده ترین نوع جنگ است که اساتید آن اسراییل و انگلیسی ها است و این ها از کجا آورده بودند که حواسشان اینقدر جمع بود و آنقدر افق دید و بصیرت داشتند که کور نباید شلیک کنند در اینجا خون دادن است که راه را باز میکند و نه خون گرفتن از مظلوم و محروم، من همین را فقط در یک پرانتز میگویم برای اینکه میخواهم خاطرات دیگری را از احمد برایتان تعریف کنم.
مدلی که در یکی دوسال در کردستان که همه تبلیغ میکنند که این ها با این لباس، جاسوسهای خمینی اند در چنین شرایطی چگونه باید کار بکند که به مردم کُرد ثابت کند که برای خدمت آمده است.
چهارسال قبل مراسمیبا عنوان هزار شهید مریوان گرفتیم، خیلی ها باور نمیکردد که در کرستان شهدای بومیمریوان هزار نفر باشد، مراسم که گرفته شد متاسفانه مرام احمد متوسلیان درمراسم حاکم نبود، خود ما مراسم را گرفتیم اما وقتی مراسم میگیریم توجه نمیکنیم.
ردیف اول و دوم نماینده ولی فقیه و فلان سردار است و هرچه کُرد و بومیو همه همرزم ها را گفتند برو آن انتها بنشین، همان اول جلسه که دیدم آقایان با بالگرد آمدند و توجیه نیستند بیرون آمدم و تا آخر جلسه را خواندم که این جلسه برای آنهایی است که از تهران آمدند و زیر باد خنک نشسته اند و اصلا نمیدانند برای چه کسی و با چه هدفی مراسم برگزار شده است. همینطور که ناراحت بودم و در مغازه ها سرمیزدیم دوربین را برداشتم و از افراد مختلف و بچه ها میپرسیدم احمد متوسلیان میشناسی؟
وارد مغازه ای شدم چایی وارداتی عراق بخریم آن روزها برکت بانه و مریوان احمد متوسلیان بود کسی از احمد یاد نمیکند میگویی ال سی دی و ال ای دی میخواهید برو بانه دریغ از ورودی شهر و یادی از او کنند و یک برشوری که بگویند که برادر جان خوش آمدی که برکت و صدقه سری محمد بروجردی و احمدها است.
گفت شما برای این گنگره هزار شهید مریوان آمدید؟ گفتیم بله. گفت خاطره دارم میخواهید از احمد برایتان بگویم؟ در مغازه را بستیم و دوربین را کاشتیم.
گفت روزی که اینها وارد شدند اتفاقی پیش آمد و درگیری بین مردم و مغازه کناری ما پیش آمد که یکی از پاسدارهای احمد سیلی بر گوش او زد. خیلی ناراحت شدیم گفتم فردا میروم از فرمانده آن شکایت میکنم و همه به من خندیدند گفتند توبروی از فرمانده شان شکایت کنی؟
اصرار داشتم که بروم، فردای آن روز رفتم جلوی در پادگان و برخورد کردم با این شخصیت، گفتم میخواهم فرمانده شما را ببینم جریان را تعریف کردم، میزی تشکیل داد و پاسدار را صدا کرد، آن پاسدار از60 نفری بود که وصیت نامه نوشتند و آمدند باهاش بجنگند و کشته شوند، کردستانی که رعب و وحشت در دل هر کسی میانداخت، احمد آدمینبود که هرکسی را به عنوان نیرو قبول کند، تک تک انتخاب میکند و جگر و جنم آنها را میبیند و اگر این کاره بودند میبرد. کسی را میبرد آنجا که در صحنه عمل خط برایش بشکند.
آن پاسدار را صدا کرد و آقای کُرد هم نشسته بود، قرآنی روی میز بود و آن را برداشت و گفت این ما و شما و این قرآن حکَم، دست را روی آن بگذار و داستان را تعریف کن، متوجه شد که پاسدار روی خشم و بیهوده در گوش شخص زده است و گفت عزیزم نباید میزدی، دژبان آقا را به زندان ببرید، رفیق ما وقتی این صحنه را دید گفت خیلی فیلم بازی میکنند، مگر میشود چنین چیزی که نیروی خودش را زندانی کند، بیرون آمدم و فکر کردم این ماجرا دروغی است و از بومیها پیگیری کردم دیدم پاسدار را در سلول کنار سلولی که برای کوموله و دموکرات است زندانی کردند،عزیزی هست که این اتفاق برایش پیش آمده، عزیزی که 48ساعت به خاطر کاری که کرد در زندان ماند، این خبر در محله ما پیچید و ایمان آوردم آن چیزهایی که میگویند روح مسیحایی و روح رسول اللهی این ها هستند. قوای واقعی محمد(ص)هستند.
دوستان از این دست قصه ها زیاد است، داستانهایی که از آقا امیر المومنین (ع) شنیده اید، آقا از جنگ خارج میشد و به مولا میگفتند مرگ برتو که شوهر و برادر ما را کشتی.
در خیابان میدید سوال میکرد، بچه جان اینجا چیکار میکنی؟ میگفت پدرم را پاسدارها کشتند آدرس منزلشان را میگرفت که آب و غذای آنان را تأمین کند.
این است که وقتی به او مأموریت داده میشود برای اینکه نبرد بزرگی در فتح المبین کند مردم کرُدی که تا دیروز همه با جماعت پاسدارها مشکل دارند بیایند و گوسفند بکشند و تظاهرات کنند که نباید بگذاریم او برود و برای شما فتح المبین بیاورد .
اینکه چگونه میشود قلبهای پاسداران کُرد را تسخیر میکند در این جلسه نمیگنجد و زبان الکن من هم یاری نمیکند.
احمد در فتح المبین غوغا کرد. خودش میرود شناسایی، مثل بعضی ها نیست که این روزها به نیروهایش میگوید شما بروید، اوجلو خط حرکت میکرد و به نیروها میگفت بیایید.
تا زمین را نشناسد و توجیه نشود حاضر نیست درآن زمین عملیات انجام دهد و بچه ها را کور داخل عملیات بفرستد. برای همین در فتح المبین یکی از بچه هاش شد محسن وزوایی ، فرمانده عملیات تسخیر لانه جاسوسی یکی از فرماندههای گردان احمد متوسلیان است.
در فتح المبین با 25کیلومتر عقبه دشمن را میزند و توپ خانه دشمن را میگیرد و نیروهای توپ خانه وقتی دارند به صدام گزارش میدهند که ما درگیر شدیم قرارگاه سپاه کارون فحش میدهند به توپ خانه چی ها که چرا، خط مقدم که اعلام درگیری نکرده تو که توپ خانه هستی و 25کیلومتر عقب هستی اعلام درگیری میکنید. این ها که با هم درگیر هستند صدای گلولههای بروبچههای این ها که در سنگرها میزنند متوجه میشوند که بچههای احمد توپ خانه را گرفتند.
وفیق السامرایی وزیر اطلاعات وقت صدام میگوید اگر کمتر ازچهارساعت در مرحله دوم عملیات فتح المبین غفلت کرده بودیم، نیروهای احمد متوسلیان میتوانستند قرارگاه سپاه چهارم را که صدام حسین درآن بود و فرماندهی میکرد که کل خط را از دست ندهند خود صدام را میگرفتند.
حضرت آقا در پادگان امام حسین(ع) فرمودند: که یاد احمد متوسلیان و جای سردار جاوید الاثر بسیار سبز در این نقطه است که اگر نبود فتح خرمشهر به راحتی امکان پذیر نبود.
احمد در بیت المقدس چند هزاراسیر گرفت ؟ هیچ کس نمیداند. چون برایشان مهم نیست که یَل و بچه محله شان فاتح چه داستانی است، به همان اندازه که داستان دروغ پتروس فداکارهلندی را میشناسد احمدش را نمیشناسد حسین فهمیده را نمیشناسد. وقتی کرد ضد انقلاب در زمان آقای هاشمیرفسنجانی و آقای خاتمیباز بر سر کار برگشت و شد مسئول آموزش و پرورش استان، مگر اجازه میدهد فرزندانشان احمد متوسلیان را بشناسند ،وقتی خودتان گنجی را که دارید تبلیغ نمیکنید چرا انتظار دارید کردستان و تاریخ برای احمد این کار را کند.
هنوز دشمن در بخشی از زمینهای ما حضور دارد تصمیم بر این گرفته شد اسراییلی ها برای اینکه فتح بزرگ خرمشهر را خفیف کنند آن عملیات را انجام دادند و آمدند تا 1982میلادی و همزمان یک ماه بعد از فتح خرمشهر، ازجنوب لبنان تا بیروت را نزدیک به 120کیلومتر را پیشروی کردند.
همه میدانند که شما نسبت به جبل عاملی ها و لبنانی ها و شیعیان مظلوم آنجا حساسیت دارید، لذا با دستور مؤکد حضرت امام(ره) و جانشینی وقت فرماندهی کل قوا دستور داده میشود که دو یگان از نظام ما برای آزادی لبنان بروند، یک یگان تیپ سرافراز وخط شکن محمد رسول الله (ص) و یگان تیپ 57 ذوالفقار که از ارتش نزدیک به هزار نفر در فاز اول بروند و به سرعت خود را برای نبرد با اسراییلی ها آماده کنند .داستانی که در تاریخ شما مفقود است و کمتر کسی از آن مطلع است .
در این بیست روزی که در لبنان با هم هستیم ، خیلی تلاش میکند که شرایطی که اسراییلی ها دارند شرایط عالی هست برای اینکه ما چند تا ضرب شصت اساسی به آنها بزنیم اما سوری ها حاضر نیستند که با ما همکاری کنند و حاضر نیستند که تامین تجهیزات ما بقی بچه ها که با تجهیزات انفرادی آمدند صلاح سنگین یا حتی آمبولانس، برانکارد در اختیارشان قرار دهند.
در چند جلسه در سوریه حضور داشتیم که یکی از جلسات با رفعت اسد برادر مرحوم حافظ اسد با سنگاندازیهایی که کردند نگذاشتند یگان ما آماده بشود برای اینکه عملیاتی انجام دهیم.
یک اکیپ مرکب از صیاد شیرازی و حسن باقری وضعیت را در آنجا بازرسی کردند و دیدن ما نهایت تلاش خود را کنیم، میتوانیم یک عملیات انجام دهیم اما عملیات که بدون کشته و اسیر نمیشود و بعد نیز یک جبهه جدیدی باز میشود که هیچ راه زمینی به سمت سوریه نداریم و اگر این مسیر قطع شود چگونه پشتیبانی کنیم و جنازه هایمان را برگردانیم و تبادل نیرو کنیم.
این را میگویم برای اینکه از رادیو و تلویزیون به دروغ گفته شد که امام(ره) در جریان نبود که این دو یگان و این فرمانده شیرمرد برای جنگیدن رفته است. در تلویزیون توسط فرماندههانی از مجموعه یگانهای نظامیکه به دلیل آلزایمر گرفتن تاریخ را هم عوض کردند، چگونه میشود که آقای فرمانده محترم زمان جنگ، دو یگان رفته باشند آنجا امام(ره) خبر نداشته باشد یا به او دروغ گفته باشند.
چگونه است که این خاطره را نمیخوانی که حضرت آقا نقل میکنند و میگویند وقتی محسن رضایی به احمد ابلاغ کرد که آماده باش، باید یگان خود را به لبنان ببری و بجنگی، گفت فرمانده من هستی و بسیار برایم محترم هستی اما برای این مأموریت باید شخصی بالاتر از تو به من ابلاغ کند، احمد آدمیبود با ویژگیهای خاص خودش.
محسن رضایی گفت، ملاقاتی را هماهنگ کردم برای متوسلیان و حضرت آقا. آقا از این به بعد را نقل میکند، مقام معظم رهبری به احمد گفتند که در طول تاریخ بشریت کمتر اتفاق میافتد چنین مأموریتی برای نبرد با اشقی الاشقیا، یهودیهای جانی و بچه کش مأموریت بگیرند، آقای متوسلیان امروز این توفیق نصیب شما شده .
حضرت آقا میگوید وقتی احمد با من روبوسی کرد دیگر در پوست خودش نبود و وقتی بر روی پلههای وزارت دفاع راه میرفت مثل اینکه در آسمان قدم برمیداشت ، در شور و شعف است برای اینکه میخواهد برود و بجنگد. حرف و سخن زیاد است که به بچه ها گفته است من میدانم سرنوشت من در نبرد اشقی الاشقیا مشخص میشود در چنین شبی بازهم همان کار فتح المبین و بیت المقدس را کرد .
دوباره وسایل خود را جمع کرد و گفت اسراییلی ها کنار ساحل بیروت آمدند و میخواهند سفارت ما را بگیرند مدارک و اسنادی آنجا است که نباید دست دشمن بیفتد.من عازم هستم. او به همراه کاظم رستگار، مقدم، موسوی ، کاردار و کاظم اخوان فرمانده ستاد جنگهای نامنظم و خبرنگار راهی شدند.
نیروهای دست پرورده اسراییلی ها و آمریکایی ها احمد را میگیرند و از اینجا به بعد روایتهای زیادی گفته شده است. اما اطلاعات ما حاکی از این است که احمد با دوستان او سر از اسراییل در آوردند.
اما کسی حق ندارد این پرونده را با لفظ شهید احمد متوسلیان ببندد، اگرهرمقام و مسئولی اطلاعات نهایی دارد رو کند، پرونده را میبندیم برای آنکه خیلی ها راحت شوند.
برکت دولت نهم و دهم یک کار کارشناسی قوی تری انجام شد و برادر و خانواده موسوی کمیته پیگیری نیم بند اتفاق افتاد، چون از همان جنسی که در کشور شما هست همان جنس هایتان وزیر امور خارجه و سفیرتان در لبنان است. که وقتی به او میگویی که تو نان این آدم را میخوری و احمد بلند شد رفت لبنان که حافظ منافع و اسناد تو باشه والان آن آدم خودش و ده نفر که بعد از او سفیر عوض شده حاضر نیستند عکس تورا در سفارت خانه بزنند، نه عکس تو بلکه عکس چمران را هم حاضر نیست که بزند، چرا؟ برای اینکه کمیسیاسی میشود، سفارت ما که سیاسی نیست ،نامردی که حقوق ماهی هفت هزار یورو میگیری اینو بدون صدقه سر احمد در آنجا نان میخورید و شما مال انقلاب نیستید. مراسم گرفتن برای سالگرد پیروزی انقلاب در ترکیه که انقلاب را برای دیگر سفرای کشورها معرفی کنند و در شرایطی که کل منطقه شلوغ شده سفیر ما پنج دقیقه ازانقلاب صحبت میکند و میگوید از هر چه بگذریم فرش ایرانی چیز دیگری است .
در شرایطی که مقام معظم رهبری فریاد میزند این اتفاقی که در منطقه افتاده و تا دیروز آرزو داشتیم یک کشور بر علیه سیاستهای استبداد آمریکایی و طاغوت بر هم بریزد و حالا در بیش از ده کشور زنگ بیداری در آنها زده شده است چرا بدنبال اتفاقات داخلی هستید و جریانات انحرافی را در کشور پدید میآورید.
کسی حق ندارد پرونده احمد متوسلیان را تا اطلاعات کامل واصل نشده با نام شهید ببندد ، خیلی ها دوست دارند پرونده احمد متوسلیان را ببندند حتی بعضی از هم لباسیهای او، برای اینکه او آدمیبود که حرف هر کسی را قبول نمیکرد برای همین نباید همچین مدلی پرورش پیدا کند احمد مانند بعضی ها منم نداشت ، امام(ره) بعد از فتح خرمشهر دقیقأ نقطه ضعف ما را میدانست ، گفت خرمشهر را خدا آزاد کرد. شما استیصال کامل داشتید و آمدید پیش من امام گفتید ما دیگر نمیتوانیم و در مرحله آخر تمام شده ایم گفتم بروید تا توکلتان چقدر باشد.
یادتان است که بریده بودید، چه شد 19هزار اسیر را گرفتید؟ این قصه را حضرت امام(ره) ماوراء الطبیعی دانستند. در رمضان آقایانی بودند که هر کدام میگفتند از یک کانال وارد شوید، خدا هم گفت شماها من که هیچ، نیم من هم نیستید، برای اولین بار فقط پنج گردان از اصفهانی ها و چند گردان از بچههای یزد و .. اسیر شدند و خیلی هایشان 10سال در اردوگاههای ابوغریب و... پوست انداختند بهخاطر خود بزرگ بینی هایتان. دلیل آن را از من بپرسی میگویم که در رمضان احمد نداشتیم و اگرنه پیروز میشدیم.
درسوریه مهمان سوری ها بودیم، خواستیم با نیروهای احمد وارد حرم حضرت زینب(س) شویم. سوری ها رینگی را دور حرم ایجاد کردند و به مردم میگفتند ممنوع. دخول مردم با نیروهای احمد متوسلیان که بهخاطر روحیه انقلابی دور نیروهای احمد جمع میشدند و در شب اول این اتفاق را دیده بودند میگفتند که ممنوع است. یک اتفاقی افتاد ده سال بعد از آن اتفاق،من با یک دوستی داشتیم وارد حرم حضرت زینب (س) میشدیم خانمیجلوی در حرم حضرت زینب(س) رفیق ما را دید گفت من تورا میشناسم، گفتم حاج خانم از کجا رفیق ما را میشناسید؟ گفت یادتان است شما ده سال پیش اینجا آمدید در حلقه ای که فرمانده سوری نگذاشت ما با شما وارد حرم شویم، تو اینجا بودی یادت است فرمانده تان سیلی زد در گوش آن فرمانده سوری؟
من همینطوری بُهت زده بودم که خدایا این از کجا پیدایش شد و بعد از ده سال ما را میشناسد.
آن زن اشاره به این خاطره داشت که فرمانده سوری گفت دستور دارد که مردم با شما داخل حرم نشوند. احمد گفت مسیر را باز کن. در سوریه ای که درآن یک سرباز خدایی میکند احمد چنان سیلی به گوش فرمانده سوری گذاشت، مردم همه باهم تکبیر گفتند. سیلی این تا ده سال وده ها سال بعد در ذاکره مردم محروم و مظلوم ماندگار شد.
احمد جان اگر تو بودی قطعآ کار ما در 598 اینگونه گره نمیخورد که آن امامیکه تو دوست داشتی در خرمشهردر مرحله دوم تمام گردان ها کشته و زخمیداده بودند و تو گفتی بچه ها ما قول دادیم به امام که خرمشهر را آزاد کنیم. تا خون در بدن داریم میجنگیم تا فقط یک لبخند بر روی لبهای امام باز شود.
احمد یادت است که بنی صدر میخواست به عنوان فرمانده کل قوا بیاید مریوان بازدید کند، به نماینده بنی صدر گفت پای رییس جمهور وقت و فرمانده کل قوا و اگر هلیکوپتر تو بالای مریوان آمد اولین کسی که آن هلیکوپتر را ساقط کند من هستم ، نماینده بنی صدر به احمد گفت به تو نمیخورد از این حرف ها بزنی. گفت همینی که گفتم.
بنی صدرشکایت احمد را به امام کرد که عده ای منافق و اراذل در مریوان فرمانده سپاه شدند و او نگذاشت که من به بازدید بروم، اگر چه که آقای شمخانی در تلویزیون اشاره کرد که باز هم بنی صدر به آنجا رفت که به دلیل آلزایمر ایشان است و اگر تاریخ را برای او دوباره مرور کنند میداند که بنی صدر تا زمانی که احمد آنجا بود جرات نکرد به آنجا پا بگذارد، میدانست که نمیشود پا روی دم شیر بگذارد.
بعد از ملاقاتی که احمد به تهران و جماران خدمت حضرت امام رفته بود احمد دیگر سر از پا نمیشناخت. آقای محسن رضایی آنها را به امام معرفی کرد و گفت ایشان احمد متوسلیان فرمانده است. احمد گفت به محض اینکه آقای محسن رضایی من را معرفی کرد دیدم امام از زیر ابروهای کمانی خود یک نگاه تیزبینانه ای به من کردند، جا خوردم و احساس کردم چیزی از من به امام گفته شده و امام از دست من دلخوراست و نگاه آن پر از مفهوم بود، تا زمانی که وقت آن رسید یکی یکی برویم دست بوس امام، لحظه ای که خواستم دست ایشان را ببوسم حضرت امام گفتند احمد متوسلیان که میگویند شما هستید؟ گفتم آقاجان من سرباز کوچک شما هستم.
در گوشم امام گفت "پسرم استوار باش و کار خودت را بکن" احمد همان جا جریان را گرفته بود که در مسیر است.
آن زمان که احمد در برابر بازدید بنی صدر ایستاد عده ای گفتند که احمد اشتباه میکند، بنی صدر رییس جمهور و فرمانده کل قوا است مگر میشود در مقابل او ایستاد اما احمد متوسلیان گفت "کسی که عدالت ندارد بر ما ولایت ندارد" ما کجا و احمد متوسلیان کجا، بصیرتی که حضرت آقا سفارش میکند همین است. انتهای کار را ببینی.
پرورش یافتگان مکتب تو که یک دانه اش شد عماد مغنیه، اگر امروز بودی چه میشد، بچه ها برنگشتند و همان جا ایستادند و آموزشگاه در سکنه امام علی(ع) زدند و برای این روزها شاگرد تربیت کردند.
چهارهزارنیرو برای حزب الله لبنان دنیا را بهم ریخته، از خود سید حسن نصرالله که شاگردی اش را کرده در سکنه امام علی تا سید عباس موسوی، این ویژگی علمدارتان است تفتی ها بشناسید. در شهرتان برای اوتندیس ساخته اید آقای فرماندار؟ چهارتا خیابان در شهر، میدان اصلی یزد را به نام او زدید؟ مهم نیست، شما وقت این کارها را ندارید. صادرات تولید کاشی برای شما سالیانه به مراتب بهتر است. اگر تو بودی قطعا نمیگذاشتی فرمان حضرت امام درباره تشکیل ارتش بیست میلیونی تا کنون زمین بماند. اگر بودی نمیگذاشتی فرمان حضرت امام(ره) برای تشکل هستههای مقاومت در سرتاسر جبهه برای بسیجیان جهان اسلام روی زمین بماند واگر بودی امروز کنار حضرت آقا به عنوان یک مالک شمشیر زن که کل دنیا بهم ریخته اینجا نمیایستادی در مجلس و ریاست و جمهوری و سیستم قضایی در سر و کله هم بزنید و چهار تا زمین خوار را میخواهند بگیرند جرأت نمیکنند.
اگر تو بودی امروز جرأت نمیکردند بعد از گذشت دو دهه ضربه به انقلاب مانند حسن روحانی که همین امروز در یزد بر روی منبر دوباره همان حرفهای سابق را بگویند آدمهایی که امروزه لشگرکشی میکنند، آدمهایی که اطلاعات نظام را فروختند، آدمهایی که در مقابل غربی ها کرنش کردن و جلسه با جرج سورس ها گذاشتند ، و باز خاتمیها بیاید اینجا نه برای اینکه به یاد این فقید باشند بلکه بوی پول ،مقام و زمین بر مشامشان رسیده که اینگونه صف کشیده اند .
تو بودی مگر میگذاشتی این خبیث ها و نامرد ها دوباره صف تشکیل دهند، افسوس که یک بار هم رفتی برای اینکه این ها را تمام کنی اما افراد بی شعور و نادان در جبهه داخلی همیشه در دقیقه نود در طی تاریخ شیعه خیمه آخر را که میرویم جمع کنیم منافقان دوباره به ما میزنند و تاریخ بارها و بارها تکرار میشود.
اگر تو بودی ...احمد
این قوم جهاد کرده آخر سر باخت/ ولی پی زر و زیور باخت
احمد این دور،دور بی تمکین نیست/ در اصغراگر نباخت در اکبر باخت
احمد جان اکنون که براین اعتقاد هستم که بیست و خورده ای سال است که مدل اسراییلی ها اینگونه است که شما را در زندان نگاه میدارند تا وقت آن برسد، آنها مدل شان این گونه است که برای یک سرباز جانی و جنایتکارهر ساله مراسم میگیرند.احمد متوسلیان جزو مطالبات این نظام نیست، نظام آنقدر مشغله دارد که وقت ندارد تو را به عنوان مطالبات اصلی داشته باشد و بگوید ما چنین شخصیتهایی را هم داشتیم.
برای همین است که دعا نمیکنم که حتی اگر اسیری در این مقطع برگردی و بیایی. میدانی چرا؟ برای اینکه منی که مشتاق تو هستم اگر بدانم امروز میآیی فرودگاه امام خمینی من به عنوان استقبال کننده ات باشم با هوشی که داری اول من را میشناسی و صدا میزنی این فرودگاه امام خمینی است این فرودگاه یزد است. اول یک سیلی به گوش من میزنی که تا یک سال باید سرخی آن را بپوشانم. اولین کسی که سیلی میخورد من هستم. برای چه باید دعا کنم که برگردی؟
درتهران یک چرخ بزنی یا به شهرخودت بیایی یا باید دوباره دعوا راه بیاندازی دوباره به عنوان آدم منافق تورا میگیرند. آدمیکه جانباز است و اعصاب و روانش بهم ریخته است و برای این عصر نیست. تو خوب است با همان جمعیت در آن غار تا زمان ظهور حجت حق بمانی و مولایی بیاید و تو در رکاب او شمشیر بزنی. این جماعت خیلی که از دستشان بربیاید این است که فرماندارشان لطف کرد بعد از 29سال ارادت خودش را به تو نشان دهد.
احمد جان همان جا در اردوگاه بمان، خوب است باور کنی، یک جاهایی آنها بیشتر از نئوصهیونیسمهای وطنی مرام دارند کسی که نان امام را بخورد با جرج سورس جلسه نمیگذارد کسی که لباس امام را بپوشد که با عبدالله سعودی جلسه نمیگذارد . کسی که نان امام را خورده باشد از این ها پول نمیگیرد برای براندازی نظام.
احمد جان این حال و روز ما است، ببخش مارا. من خوشحالم از اینکه تو در جمع ما نیستی اما دعا میکنم که احمد جان بمانی برای سربازی و شمشیر زدن در ایام ظهور حجت حق.
به گزارش از بیروت، ‘مریم مجتهدزاده’ مشاور رییس جمهوری اسلامی ایران و همسر سید ‘محسن موسوی’ کاردار ربوده شده سفارت ایران در لبنان چهارشنبه با میشل سلیمان رییس جمهور لبنان دیدار و پیام ‘محمود احمدی نژاد’ را تقدیم وی کرد.
در ابتدای این دیدار که در آستانه بیست و نهمین سالگرد ربایش چهار دیپلمات سفارت جمهوری اسلامی ایران در لبنان صورت گرفت، رکن آبادی سفیر جمهوری اسلامی ایران در لبنان، آخرین تحولات در خصوص پرونده چهار دیپلمات ایرانی را برای رییس جمهور لبنان تشریح نمود.
مجتهدزاده نیز با ابلاغ سلام و درود های گرم دکتر احمدی نژاد و با تاکید بر عزم جمهوری اسلامی ایران برای تقویت و گسترش روابط با لبنان از میشل سلیمان درخواست نمود با تشکیل کمیته ای ویژه و مشترک ایرانی – لبنانی، گام های جدی برای تعیین سرنوشت چهار دیپلمات ایرانی برداشته شود.
میشل سلیمان نیز با ابلاغ سلام و درود به مقامات و مسوولین جمهوری اسلامی ایران و دکتر احمدی نژاد، روابط ایران و لبنان را در سطحی خوب ارزیابی نمود.
دستور خواهم داد تا بخش هاي لبناني مرتبط با اين موضوع در حل اين پرونده اقدامات لازم را به عمل آورند
بيروت - 'ميشل سليمان' رييس جمهور لبنان با اشاره به اين موضوع كه رسيدگي به پرونده 4 ديپلمات ربوده شده ايراني را به عنوان يك پرونده انساني و وجداني در دستور كار خود قرار داده، گفت: دستور خواهم داد تا بخش هاي لبناني مرتبط با اين موضوع در حل اين پرونده اقدامات لازم را به عمل آورند.
به گزارش ايرنا از بيروت، 'مريم مجتهدزاده' مشاور رييس جمهوري اسلامي ايران و همسر سيد 'محسن موسوي' كاردار ربوده شده سفارت ايران در لبنان امروز( چهارشنبه) با ميشل سليمان رييس جمهور لبنان ديدار و پيام 'محمود احمدي نژاد' را تقديم وي كرد.
در ابتداي اين ديدار كه در آستانه بيست و نهمين سالگرد ربايش چهار ديپلمات سفارت جمهوري اسلامي ايران در لبنان صورت گرفت، ركن آبادي سفير جمهوري اسلامي ايران در لبنان، آخرين تحولات در خصوص پرونده چهار ديپلمات ايراني را براي رييس جمهور لبنان تشريح نمود.
مجتهدزاده نيز با ابلاغ سلام و درود هاي گرم دكتر احمدي نژاد و با تاكيد بر عزم جمهوري اسلامي ايران براي تقويت و گسترش روابط با لبنان از ميشل سليمان درخواست نمود با تشكيل كميته اي ويژه و مشترك ايراني - لبناني، گام هاي جدي براي تعيين سرنوشت چهار ديپلمات ايراني برداشته شود.
ميشل سليمان نيز با ابلاغ سلام و درود به مقامات و مسوولين جمهوري اسلامي ايران و دكتر احمدي نژاد، روابط ايران و لبنان را در سطحي خوب ارزيابي نمود.
***
گفتگوی مجتهدزاده با خبرنگار ایرنا در پایان سفرش به لبنان:
مجتهدزاده در پايان ديدار خود از لبنان در گفت وگو با خبرنگار ايرنا در بيروت گفت: در ديدار با رييس جمهور لبنان بر مساله تشكيل كميته حقيقت باب پيرامون اين قضيه تأكيد شد و ما از رييس جمهور لبنان خواستيم كه اين مساله، به طور جدي و سريع تحت عنوان تشكيل كميته حقيقت ياب با شركت نماينده رييس جمهور لبنان، وزير خارجه لبنان و نيز سفير ايران در لبنان دنبال شود و رييس جمهور نيز بر پيگيري اين قضيه تأكيد كرد.
وي پيرامون ديدار خود با 'عدنان منصور' وزير خارجه لبنان نيز افزود: با توجه به اينكه او در گذشته سفير لبنان در جمهوري اسلامي ايران بود، همين امر باعث مي شود كه او با اهتمام بيشتري اين موضوع را پيگيري كند.
مجتهد زاده با اشاره به اينكه چهار ديپلمات ايراني در خاك لبنان ربوده شدند، ادامه داد: ما از وزير خارجه لبنان خواستيم با انجام مكاتباتي با مجامع بين المللي، رژيم صهيونيستي را به دليل به اسارت گرفتن چهار ديپلمات ايراني و منتشر نكردن هرگونه اطلاعي از آنها محكوم كند.
مجتهدزاده در پاسخ به اين سوال كه دولت لبنان بر اين باور است كه اين اتفاق در زمان اشغال كشورش صورت گرفته و مسؤوليت حقوقي اين مساله بر گردن دولت لبنان نيست بلكه بر عهده رژيم صهيونيستي است، تصريح كرد: به طور مسلم عزيزان ما در خاك لبنان دچار اين مشكل شدند و در حقيقت رژيم اشغالگر قدس بايد در اين مساله پاسخگو باشد ولي از لحاظ اخلاقي هم دولت لبنان بايد اين مساله را پيگيري كند چرا كه كشور لبنان در آن زمان داراي دولت، رييس جمهور و نمايندگان بوده و بنابراين مسوؤليت اين قضيه بر گردن دولت لبنان نيز هست.
وي ادامه داد: از طرفي ما مي دانيم افرادي كه چهار ديپلمات ايراني را ربودند(افراد وابسته به سمير جعجع رييس فالانژهاي لبناني)، افرادي دست نشانده و وابسته رژيم صهيونيستي در لبنان بودند و معلوم شده كه چهار ديپلمات ايراني توسط آنها به اين رژيم تحويل داده شدند و بنابراين اين مساله يك بعد بين المللي و يك بعد داخلي و لبناني دارد.
همسر كاردار ربوده شده سفارت ايران در لبنان گفت: در بعد بين المللي، مجامع بين المللي بايد با اعمال فشار عليه رژيم صهيونيستي اين رژيم را به آزادي چهار ديپلمات ايراني مجبور كنند و در بعد لبناني و داخلي نيز دولت لبنان وظايفي بر عهده دارد.
مشاور رييس جمهور در پاسخ به اين سؤال كه آيا مدركي دال بر زنده بودن چهار ديپلمات ايراني وجود دارد يا نه ادامه داد: بهترين مدرك آن است كه آنها در لحظه اسارت افرادي زنده بودند و هيچ دليلي دال بر شهادت آنها وجود ندارد و حتي مجامع بين المللي و خود آمريكايي ها در پي انتشار گزارش آزادسازي گروگان هاي غربي حتي يك دليل محكمه پسند مبني بر شهادت آنها نتوانسنتد ارائه دهند و تنها به گزارشي كه تناقض و تضادهاي زيادي داشت، بسنده كردند. آنها به اين تربيت مي خواستند از مسوؤليت شانه خالي كنند.
وي افزود كه آنها اگر دليلي مبني بر شهادت عزيران اسير داشتند، چرا تاكنون ارائه نكرده اند و هيچ دليل قانع كننده اي به ما ارائه نشده و هرآنچه ارائه شده مملو از تناقض و تضاد است كه آنها را قبول نداريم.
مشاور رييس جمهور در پاسخ به اظهارت سمير جعجع(رباينده اوليه ديپلمات هاي ايراني) مبني بر اينكه درهاي 'معراب' محل اقامت وي به سوي سفير ايران در لبنان و هر مسؤول ايراني جهت آغاز روابط باز است گفت: ما از سفير جمهوري اسلامي ايران در لبنان تشكر مي كنيم چراكه ايشان شرط اوليه هرگونه گفت وگو را روشن شدن وضعيت چهار ديپلمات ايراني ابراز كردند و اين مساله اي است كه هم از سوي حزب الله و هم دولت ايران و لبنان مورد تأكيد قرار گرفته است و تا روشن شدن وضعيت چهار ديپلمات ايراني، قطعا مذاكره اي در مورد اين موضوع صورت نمي گيرد.
وي پيرامون برگزاري مراسم بيست و نهمين سالگرد اسارت چهار ديپلمات ربوده شده ايراني در لبنان هم تصريح كرد: در اين مراسم كه با حضور اكثر صاحب نظران حوزه سياسي، نمايندگان سفارت هاي كشورهاي خارجي و همچنين اساتيد دانشگاه همراه بود، سخنرانان بر زنده بودن چهار ديپلمات ايراني در زندان هاي رژيم صهيونيستي طبق شواهد تأكيد داشتند.
مجتهدزاده تأكيد كرد: حاضرين در اين جلسه رژيم صهيونيستي را مواخذه كردند و تاكيد كردند كه درست است كه اين رژيم بوي تجاوز و ددمنشي دارد ولي برخلاف عرف بين المللي چهار ديپلمات ايراني را به اسارت گرفته است.
گفتني است در پايان ديدار مجتهدزاده از لبنان، ميشل سليمان رييس جمهور لبنان با اشاره به اين موضوع كه رسيدگي به پرونده چهار ديپلمات ربوده شده ايراني را به عنوان يك پرونده انساني و وجداني در دستور كار خود قرار داده، گفت: دستور خواهم داد تا بخش هاي لبناني مرتبط با اين موضوع در حل اين پرونده اقدامات لازم را به عمل آورند.
عدنان منصور وزيرخارجه لبنان هم گفت: اينجانب نسبت به جمهوري اسلامي ايران احساس برادري و محبت زيادي دارم و نه تنها از جايگاه وزير خارجه لبنان بلكه شخصا به لحاظ اخلاقي و وجداني تلاش خواهم كرد از كانال هاي داخل لبنان و همچنين مراجع بين المللي مسيري را براي حل پرونده چهار ديپلمات ربوده شده ايراني در لبنان باز كنم.
منبع
وزارت امور خارجه كشورمان در بيانيهاي از دبيركل سازمان ملل خواسته كه پيگيري جديتري نسبت به وضعيت چهار ديپلمات ايراني كه مسألهاي انساني و حقوق بشري است، داشته باشد.
مراسم بيست و نهمين سالگرد ربايش چهار ديپلمات سفارت جمهوري اسلامي ايران امروز چهارشنبه در محل سنديكاي روزنامهنگاران لبنان برگزار شد
به گزارش خبرگزاري فارس، اين مراسم با حضور مجتهدزاده مشاور رئيس جمهور در امور بانوان (همسر سيد محسن موسوي كاردار ربوده شده)، عدنان منصور وزيرخارجه لبنان، ميشل موسي رئيس كميسيون حقوق بشر مجلس لبنان، غضفنر ركن آبادي سفير جمهوري اسلامي ايران، نماينده صليب سرخ جهاني در بيروت، نمايندگان سفارت خانههاي خارجي از جمله مصر . . . و هيأتي از خانوادههاي ديپلماتها و نمايندگان احزاب لبناني و فلسطيني برگزار شد.
مشاور رئيس جمهور در امور بانوان در اين مراسم با ابلاغ سلام و درود محمود احمدينژاد و ملت ايران به مردم مقاوم و مجاهد لبنان و فلسطين، از دولت لبنان و نهادهاي بينالمللي خواست نسبت به حل اين پرونده و تعيين سرنوشت ديپلماتهاي ايراني اقدامات جدي به عمل آورند.
سفير جمهوري اسلامي ايران نيز اين پرونده را موضوعي ملي و انساني دانسته و با تأكيد بر زنده بودن سيد محسن موسوي، احمد متوسليان، كاظم اخوان و تقي رستگارمقدم، چهار ديپلمات ايراني در زندانهاي رژيم صهيونيستي، خواستار اعمال فشار جامعه بينالمللي بر اين رژيم براي آزادي هرچه سريعتر ديپلماتهاي ايراني شد.
عدنان منصور وزير خارجه لبنان نيز با اشاره به روابط برادرانه و دوستانه دو ملت ايران و لبنان، اهميت رسيدگي به اين پرونده از سوي مراجع لبناني را مورد تأكيد قرار داد.
عطالله حمود رئيس كميته اسرا و مفقودين در لبنان در سخنراني خود مسئوليت ربايش اين ديپلماتها را متوجه نيروهاي لبناني (قوات لبناني وابسته به سمير جعجع) دانست و اظهار داشت: با توجه به روابط و سوابق اين گروه و تماسهايي كه در زمان اشغال لبنان با رژيم صهيونيستي داشتهاند، اين گروه ديپلماتها را بعد از ربايش تحويل رژيم صهيونيستي كردند و اين رژيم بايد نسبت به جنايتهاي خود پاسخگو باشد.
در پی صدور بیانیه سفارت ایران در بیروت و تکذیب گفت وگوی بنده با آقای "غضنفر رکن آبادی" سفیر ایران در لبنان، یکی از خبرگزاری ها گفت وگویی با بنده داشت که به دلایل خاص خودش، از انتشار آن خودداری کرد. برای روشن شدن اذهان مخاطبین محترم و این که معلوم شود چه کسی کذب می بافد و بر مرکب دروغ یکه تازی می کند، متن صحبت ها را منتشر می کنم.
فقط امیدوارم این بحث ها به هرچه سریع تر روشن شدن وضعیت چهار گروگان مظلوم بعد از 29 سال کمک کند!
گفت وگوی بنده سفیر ایران در بیروت برمی گردد به 29 آذر 1389. ما در لبنان بودیم و ساعت 7 شب با آقای با آقای "غضنفر رکن آبادی" سفیر ایران در لبنان دیدار و مصاحبه داشتیم.
با بیانیه ای که سفارت ایران مبنی بر تکذیب گفت وگو با ایشان داده، یا باید بگوییم سفیر عوض شده، که اگر این گونه باشد راست می گویند؛ ما با سفیر جدید احتمالی هیچ گونه مصاحبه ای نداشتیم! ولی با شخص آقای "غضنفر رکن آبادی"، ایشان اگر یادشان باشد ما با دوتا دوربین از این مصاحبه فیلمبرداری کردیم در همان سالنی که تابلوی چهار دیپلمات را هم زده اند.
قبل از ایشان با آقای "ابراهیم حورشی" (لبنانی الاصل که مسئول امور مطبوعاتی سفارت ایران در بیرو.ت است) مفصل صحبت کردیم و من ار ایشان هم پی گیری کردم که آیا اصلا کمیته خاصی یا چیزی در این جا دارید یا نه؟
من این نکته را جدید می گویم:
آقای ابراهیم حورشی گفت: "یک نفر لبنانی هست که در ماشین پشت سر این دیپلمات ها بوده"
به ایشان گفتم: "ما چگونه می توانیم با این شخص مصاحبه بکنیم؟" که گفت:
"سفیر اجازه نمی دهد. به خود سفیر بگویید، شاید اجازه داد که بتوانید بروید با این صحبت بکنید." آقای حورشی می گفت: "این شخص موقعی که ایرانی ها دستگیر می شوند، توی ماشین عقبی بوده و می دیده که چه وقایع و حوادثی می گذشته."
من از آقای حورشی که مثلا مسئول مطبوعاتی سفارت است سوال کردم: "شما کتاب کمین جولای را این جا دارید؟" که گفت: "نه متاسفانه. یک جلد برای ما بفرست." گفتم: "مگر شوخی است؟ یک همچین کتابی درباره وضعیت گروگان ها را ندارید؟" که بعد گفتم: "ما می خواهیم از اسناد شما استفاده کنیم."
من به دنبال نامه ای بودم که حدود سال 1374 سفارت ایران در بیروت به وزارت خارجه لبنان زده و مدعی شده بود که ایرانی های ربوده شده در لبنان 7 نفر هستند از جمله "شیخ محمد توسلی". که ایشان گفت: "ما هیچ پرونده ای درباره چهار دیپلمات هم نداریم چه برسد به دیگران." و بهانه شان این بود که "ما هر چه اسناد داشته باشیم می فرستیم به وزارت خارجه در تهران و این جا چیزی نگه نمی داریم."
گفتم: "خب شما در سفارت ایران در بیروت یک ستاد خاصی، یک کمیته ای، یک میز خاصی ندارید در رابطه با این چهار گروگان؟" که گفت: "نه نداریم یک همچین چیزی."
بعد با خود آقای رکن آبادی که مصاحبه کردیم و فیلم کامل آن هم هست، به ایشان متذکر شدم. بنده همه یافته های خودم از پرونده را برای ایشان گفتم. حتی بعضی چیزها که غیرقابل انتشار عمومی است، با ایشان در میان گذاشتم. ایشان خیلی قاطع گفت: "من آمده ام که این پرونده را حل بکنم و به جاهای خوبی هم رسیده ام."
یک چنین صحبت هایی ایشان کرد.
گفتم: "اگر واقعا با این قاطعیت می خواهید موضوع را حل کنید، من خوشحالم ولی این که شما در این جا چیزی از پیگیری های قبلی ندارید، از پرونده های قبلی، کمیته هایی که بوده اند، آیا از اینها چیزی در اختیار دارید؟" ایشان گفت: "من برنامه های خاصی خودم دارم و انشالله موضوع را حل می کنم."
صحبت ما هم این بود که وقتی شما هیچ چیزی ندارید، بر چه اساس می خواهید موضوع را پیگیری و حل کنید؟
30 سال است که حدود چهار – پنج کمیته پیگیری در رابطه با این قضیه تشکیل شده؛ هر کمیته هم خودش مستقل عمل کرده، و وقتی که کمیته ای عوض شده، دولت عوض شده، مجلس عوض شده، کمیته پیگیری در مجلس بوده، در دولت بوده، این کمیته به هیچ وجه یافته های خودش را به کمیته های بعدی نداده است.
به عنوان نمونه آقای "سیدحسین موسوی" - برادر "سیدمحسن موسوی" که از چهار گروگان است - حدود 18 سال مسئول پرونده بوده. یعنی در بحرانی ترین شرایط از سال 1361 که اینها اسیر شدند تا 18 سال بعد ایشان مسئول مستقیم پرونده بود. آقای "سیداحمد موسوی" معاون پارلمانی سابق رئیس جمهور که الان سفیر ایران در سوریه است، و در مقطعی ایشان مسئول کمیته پیگیری چهار دیپلمات بود، وقتی در جلسه ای با ایشان صحبت می کردیم، گفت:
"آقای سیدحسین موسوی که 18 سال پرونده دستش بوده، حتی یک برگ هم از آن پرونده که بابتش هزینه های بسیاری هم شده، به ما نداده است!"
اصلا ایشان به هیچ کمیته ای سند نداده وقتی هم اعتراض می کنند، می گوید: "خودتان بروید پیگیری کنید و حقایق را کشف کنید."
وقتی شما 18 سال مسئول پرونده بودی و هزینه های کلانی هم بابت این پرونده شده، کمیته های جدیدی که تشکیل می شوند نباید از این اسناد و یافته ها استفاده بکنند؟ من می خواهم این را بگویم متاسفانه هر کدام از این کمیته ها که تشکیل شده، شروع کرده از صفر رفتن به دنبال این که خب اولین افراد چه کسانی بوده اند که دیده اند و اسناد و مدارک چی بوده؟
من خوشحالم که غالب این کمیته های پیگیری، استنادشان به کتاب "کمین جولای 82" بوده است. یعنی اگر این کتاب نبود، حضرات تمام شان صفر عمل می کردند!
صرف برگزاری مراسم سالگرد در لبنان یا تهران یا هر جای دیگر، که نشان پیگیری نیست. تا به حال حدود 30 سال است که خانواده ها را برای این گونه مراسم می برند. من نمی دانم کدام خانواده ها را امسال برده اند که اعلام کردند مراسم با حضور خانواده های چهار دیپلمات در بیروت برگزار می شود! چون تا آن جا که اطلاع دارم، از خانواده اخوان که کسی نرفته، متوسلیان و رستگار هم آن چنان کسی را دیگر ندارند که بروند. نمی دانم کدام افراد هستند.
این جا من یک سوال مهم از سفیر ایران در بیروت دارم:
زمانی که آقای "احمدی نژاد" رئیس جمهور کشورمان به لبنان رفت، در یک حرکت بسیار زیبا در سخنرانی مهم خودش، به موضوع این چهار دیپلمات اشاره کرد. در همان حال خانم "مریم مجتهدزاده" - همسر آقای سیدمحسن موسوی و مسئول فعلی دفتر امور زنان ریاست جمهوری - به همراه فرزندش آقای "سیدرائد موسوی" در آن مراسم در بیروت حضور داشتند.
سفارت ایران در بیروت، همان روز، همان جا که تمام رسانه های خبری دنیا بر روی این اشاره مهم آقای احمدی نژاد حساس شده بودند و روی این مسئله زوم کردند، جا نداشت یک کنفرانس خبری و مطبوعاتی با حضور این دو نفر از خانواده گروگان ها بگذارد؟
اصلا از سفر آقای احمدی نژاد به لبنان، ما هیچ استفاده ای درباره چهار دیپلمات نکردیم. یعنی اگر ایشان همان حرف ها را نمی زد، ما هیچ دستاوردی از آن سفر در رابطه با این پرونده نداشتیم.
و بعد از سفر آقای احمدی نژاد، سفارت ایران در بیروت برای پیگیری این مسئله چه کاری انجام داد؟ چند کنفرانس خبری، رسانه ای، مطبوعاتی گذاشتند یا کمیته پیگیری فعال راه اندازی کردند؟
آقایان سفارت ایران به جای بیانیه دادن و تکذیب کردن مصاحبه ای که فیلم کامل آن موجود است، به این سوال ها جواب بدهند. البته اینها باید به رئیس جمهور، خانواده گروگان ها و ملت ایران جواب بدهند نه به امثال بنده!
متاسفانه برخی حرف های گفته شده در آن جلسه قابل انتشار نیست، ولی اگر آقای رکن آبادی اشتیاق و اصرار داشته باشند که معلوم شود چه کسی دروغ می گوید، می توانم آن فیلم را منتشر کنم!
منبع
بیانیه سفارت ایران در بیست و نهمین سالگرد ربایش چهار دیپلمات ایرانی
سفارت جمهوری اسلامی ایران در لبنان در بیست و نهمین سالگرد ربایش 4دیپلمات ایرانی در لبنان بیانیه ای صادر و تاکید کرد: امیدواریم ملّتهای آزاده جهان در آیندهای نزدیک شاهد آزادی همه اسرا و زندانیان مسلمان و عرب به ویژه 4 دیپلمات ایرانی موجود در زندانهای رژیم صهیونیستی و پایان رنجها و آلام خانوادههای منتظر این عزیزان باشند .
به گزارش خبرگزاری مهر، متن این بیانیه به این شرح است:
در سال 1982 رژیم غاصب صهیونیستی با نقض آشکار حقوق و قوانین بینالمللی لبنان را اشغال نمود و عوامل مرتبط با این رژیم جنایکار، با سوءاستفاده از ناامنی و بیثباتی لبنان، چهار دیپلمات سفارت جمهوری اسلامی ایران در بیروت را ربوده و بنا به شواهد و قرائن موجود، به فلسطین اشغالی منتقل نمودند. 29 سال از این حادثه ضد انسانی و غمانگیز میگذرد و علیرغم پیگیریهای مکرر دولت ایران و خانوادههای این عزیزان و تلاش برای آزادی آنان از زندانهای رژیم صهیونیستی، متأسفانه تاکنون هیچ نتیجه مشخصی در خصوص تعیین سرنوشت آنان حاصل نشده است.
جمهوری اسلامی ایران ضمن تأکید بر مسئولیت جهات لبنانی و بینالمللی ذیربط در این خصوص، از همه کسانی که تاکنون در این زمبنه گام برداشتهاند، تقدیر و تشکر مینماید. دولت وقت لبنان در تاریخ 13 سپتامبر 2008 طی نامه رسمی به دبیرکل سازمان ملل متحد ربایش این 4 دیپلمات را در اراضی لبنان مورد تأکید قرار داد و خواستار مساعدت سازمان ملل برای روشن شدن سرنوشت آنان گردید. همچنین جمهوری اسلامی ایران رسماً از دبیرکل سازمان ملل درخواست نموده تا در این زمینه کمیته حقیقتیاب بینالمللی تشکیل دهد.
بدون شک بیتوجهی به پروندههای مهم انسانی از سوی جامعه بینالمللی، دست متجاوزین به حقوق بشر و در رأس آن رژیم صهیونیستی را برای ارتکاب مکرر اقدامات تروریستی، ربایش و کشتار مردم در نقاط مختلف دنیا باز میگذارد. همچنان که اخیراً جوانان فلسطینی که بهدنبال حق طبیعی و مشروع خود و بازگشت به سرزمین آباء و اجدادی خود بودند را در مارون الرأس لبنان، جولان سوریه و غزه به شهادت رساندند.
امیدواریم ملّتهای آزاده جهان در آیندهای نزدیک شاهد آزادی همه اسرا و زندانیان مسلمان و عرب به ویژه 4 دیپلمات ایرانی موجود در زندانهای رژیم صهیونیستی و پایان رنجها و آلام خانوادههای منتظر این عزیزان باشند و بهواسطه محاکمه همه سران جنایتکار و سفاک رژیم صهیونیستی، عملکرد صحیح و بشردوستانه سازمان ملل در جهان تجلی گردد.
نقش آفرینی رسانه در پرونده چهار دیپلمات ایرانی منوط به همراهی دیپلماسی است/ قانونمند نبودن رژیم صهیونیستی؛ مهمترین عامل ابهام سرنوشت گروگان ها
قربانیان تغافل ـ مدیرمسوول روزنامه الوفاق گفت: نقش آفرینی رسانه در این عرصه مشروط بر این است که دیپلماسی شانه به شانه رسانه قرار گرفته و در کنار هم پیش روند و رسانه با اعمال فشار، دیپلمات ها را وادار کند تصمیمات جدی و بازدارنده برای اینده اتخاذ کنند.
به گزارش خبرنگار قربانیان تغافل، احمد متوسلیان(وابسته نظامی سفارت ایران در لبنان)، سید محسن موسوی(کاردار سفارت ایران در لبنان)، محمدتقی رستگار مقدم و کاظم اخوان(خبرنگار عکاس روزنامه خبرگزاری ایرنا) چهار دیپلمات ایرانی هستند که ۱۴ تیر ۱۳۶۱ (جولای ۱۹۸۲) در لبنان توسط عوامل رژیم صهیونیستی ربوده شده و تاکنون علی رغم گذشت 29 سال هنوز خبر موثقی از سرنوشت آنان در دست نیست اما اخبار و شواهد حاکی از نگهداری آنان در زندان های رژیم صهیونیستی است.
به منظور بررسی ابعاد مختلف این پرونده و چرایی سی ساله شدن آن با مصیب نعیمی، مدیرمسوول روزنامه الوفاق و کارشناس مسائل خاورمیانه به گفت و گو می نشنیم؛
قربانیان تغافل ـ با وجود گذشت 29 سال از ربایش دیپلمات ها چرا تاکنون این پرونده به نتیجه مشخصی نرسیده است؟
نعیمی: تفاوتی که ربایش چهار دیپلمات ایرانی در لبنان در سال 1982 با سایر برهه ها دارد این است که در آن زمان، بیروت در اشغال بود و نیروهای فالانژ که عوامل اصلی جنایت هستند در آن دوره هم پیمان با این رژیم بودند. پس از این اتفاق نیز چند تحول باعث شد روند پرونده به شکل نامشخصی ادامه یابد؛ از جمله کودتاهای داخلی و تغییر فرماندهی فالانژها، بحران های فزاینده داخل لبنان و ادامه جنگ داخلی در سال 1990.
در لبنان نیز پس از توقف جنگ و روی کار امدن دولت های مختلف، با توجه به عدم شناخت و اطلاع هر یک از نحوه عملکرد دولت های پیشین، عملا این جریانبه مرور زمان سپرده شد و به رغم تایید همه مسوولین لبنانی بر حق مسلم ایران برای درخواست کشف سرنوشت این عزیران نتیجه ای حاصل نشد.
از سوی دیگر، بخش اعطم اطلاعات مبنی بر این بود که چون در آن زمان بیروت در اشغال رژیم صهیونیسیتی بوده است، این ها عامل ربایش بوده و گروگان ها را به فلسطین منتقل کرده اند که با تحولاتی که در این رژیم رخ داد، تضاد و چندگانگی میان مقامات آن ها باعث اظهارنظرهای ضدونقیض آنان در این خصوص شد و اینکه تا امروز اطلاع دقیقی از سرنوشت آنان در دست نیست.
قربانیان تغافل ـ در داخل کشور چطور؟ آیا موانعی برای پیگیری و مشخص شدن سرنوشت این پرونده وجود دارد؟
در داخل نسبت به حقوق دیپلمات های کشورمان هیچ اختلاف نظری نیست و حتی دشمنان هم نمی توانند این حق مسلم انسانی را انکارکنند. عاملان اصلی این گروگانگیری از نظر تشکیلاتی مشخص هستند ولی از نظر فردی یا اکنون حضور ندارند یا از لبنان فرار کرده اند که روی هم رفته روند دستیابی به سرنوشت را با کندی مواجه کرده است.
قربانیان تغافل ـ آیا می توان گفت چنانچه کمیته ای دائمی و غیردولتی تحت نظارت دولت و خانواده های این عزیزان در طول این سال ها به طور مستمر پیگیری پرونده را بر عهده می داشت و تغییر دولت ها بر روند کار آن بی تأثیر بود، پرونده سریع تر به نتیجه می رسید؟
تاکنون خانواده ها و بستگان این چهار گروگان، چندین سفر به لبنان داشته و با شخصیت های لبنانی و برخی عناصر مناطق مسیحی نشین مرتبط با فالانژها هستند دیدار کرده اند.
پیگیری در سطح مقامات و دولت لبنان نیز در برنامه کار همه سفرای ما در طول این 28 سال بوده و همچنان هم ادامه دارد و این مساله در همه مذاکرات رسمی ما با مقامات لبنانی در هر دوره مورد بحث و توجه بوده است.
اما ابهام در وضعیت و جایگاه آن هاست چراکه در آن زمان دولتی بر لبنان حاکم نبوده و این جریان هنگام اشغال لبنان اتفاق افتاده است لذا برخی سعی دارند به این بهانه از خود سلب مسوولیت کنند.
برخی دیگر نیز این جریان را به ماموران مفقود شده اسرائیل که در بمباران لبنان و سایر عملیات ها مفقود شده وگروگان گرفته شده اند ربط داده و متقابلا آزادی یا تعین سرنوشت آن ها را مطالبه می کنند.
در هر صورت، بعد بین المللی این پرونده بیشتر از ابعاد داخلی بوده و در عین حال در داخل کشور نیز، راهی نبوده که تجربه نشده باشد.
قربانیان تغافل ـ در حال حاضر روند پیگیری را چگونه ارزیابی می کنید؟
دولت لبنان دولتی متفهم است و نسبت به روابط با جمهوری اسلامی ایران اهتمام خاص داشته و علاقمند حل مساله است ولی مشکل اینجاست که سر نخ ها به دورانی بازمی گردد که در اختیار این دولت نبوده است.
حتی در صحبتی که با امیل لهود، رییس جمهوری پیشین لبنان داشتم او گفت در زمان ربایش این چهار نفر، ما هم گروگان بودیم و هیچ حاکمیتی نداشتیم.
امروز برخی سر نخ های پرونده یا مفقود شده اند یا حاضر به پاسخگویی نیستند یا به رژیم صهیونیستی پناهنده شده اند. امثال سمیر جعجع هم از مسوولیت در این خصوص سرباز زده و دیگران را مسوول می دانند.
قربانیان تغافل ـ چرا هیچ یک از پرونده های مشابه گروگانگیری تا این حد طولانی نشده است؟
شاید بشود بخشی از موانع را در آینده با روش هایی مشخص کرد اما اینکه اکنون زنده هستند یا نه سوال اصلی است نگهداری در لنبان بسیار بعید است و اگر اینگونه است رژیم صهیونیسیت چه نقشسی داشته؟
وقتی جریان به یک عنصر خارجی خصوصا رژیم صهیونیستی که دشمنی دیرینه با ایران دارد، باز می گردد، با تنگاهایی مواجه می شود که به راحتی قابل حل نیست.
از طرف ما و لبنان پرونده همچنان باز است و مطالبات ما ادامه داشته و و در همه مناسبات مورد توجه قرار دارد. اعتراف لبنان به حق ایران در این زمینه نیز مشهود است. اما به نتیجه رسیدن پرونده با توجه به موانع ذکرشده نیازمند استفاده از ابزارهای دیگر و حتی کشورهای ذی نفوذ در رژیم صهیونیستی است.
قربانیان تغافل ـ نقش رسانه را در این خصوص چگونه می بینید؟ آیا توانسته است رسالت خود را در جریان سازی در این زمینه به خوبی ایفا کند؟
رسانه نه تنها برای دفاع از 4 دیپلمات ربوده شده ایرانی که جهت پیشگیری از حوادث مشابه که افرادی بدون هیچ اتهامی صرف اینکه تابعیت ایران دارند یا برای یک اقدام خیرخواهانه وارد کشوری شده اند، دستگیر و مفقود شوند و هیچ کس پاسخگو نباشد، از طریق زنده نگاه داشتن این جنایت مسولیت سنگینی برعهده دارد.
همچنین نقش آفرینی رسانه در این عرصه مشروط بر این است که دیپلماسی شانه به شانه رسانه قرار گرفته و در کنار هم پیش روند؛ رسانه با اعمال فشار، دیپلمات هار را وادار کند تصمیمات جدی و بازدارنده برای اینده اتخاذ کنند وگرنه خود رسانه به تنهایی تصمیم گیر و نتیجه ده نخواهد بود.
قربانیان تغافل ـ در سال های اخیر خصوصا در خلال جنگ 33 روزه لبنان، اخباری مبنی بر زنده بودن و رؤیت دیپلمات ها منتشر شد، نظر شما در این خصوص چیست؟
بله اخبار ضدونقیضی از زندان های داخلی فلسطین منتشر شده است؛ زندانیان نشانه هایی را گفته اند که برخی فردی بوده و برخی صحبت های 4 نفر را شامل می شده ولی به طور مشخص از سوی مراجع ذیربط خصوصا صلیب سرخ پاسخ روشنی در این خصوص ارائه نشده است.
سیدحسن نصرالله نیز در آخرین مبادله اسرا یکی از شروط مبادله را دیپلمات های ایران قرار داده بود ولی این رژیم در پاسخی با فرافکنی اعلام کرده بود که در این زمینه اطلاعی ندارد و گروگان ها بعدها به لبنان منتقل شده اند در حالی که هنوز در لبنان کسی به این مساله اشاره نکرده است.
از سوی دیگر،رژیم صهیونیستی، در زمان ربایش این چهار نفر، بر لبنان سلطه نظامی داشته و بعید است که کسی دستگیر شود و ان ها با خبر نشوند، خصوصا که فالانژها نیز در لبنان هم پیمان آنان بوده اند.
در مجموع قانونمند نبودن رژیم صهیونیستی به عنوان طرف مقابل این پرونده، مهمترین عامل در ابهام سرنوشت این عزیزان است. /930/
***
كميته پيگيري سرنوشت 4 ديپلمات در لبنان به صورت جدي پيگير پرونده است
زنده بودن گروگان های ایرانی در بند اسرائیل برای ما یک اصل است/مطالبه جدی سرنوشت گروگان های ایرانی بر عهده رسانه است
خبرگزاری رسا ـ بروجردی با تأکید براینکه هیچ دلیل و سندی مبنی بر شهادت گروگان های ایرانی در بند اسرائیل وجود ندارد گفت: زنده نگاه داشتن این پرونده و مطالبه جدی روشن شدن سرنوشت این گروگان ها از رسالت های رسانه است.
علاء الدین بروجردی، رييس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس در گفت و گو با خبرنگار خبرگزاری رسا در مشهد، در خصوص اقدامات انجام شده از سوی مجلس در پیگیری پرونده چهار دیپلمات ربوده شده ایرانی در لبنان گفت: در این زمینه جلساتی با حضور مسوولین وزارت خارجه و خانواده های انان تشکیل شده و پیوسته در دستور کار قرار دارد.
وی با بیان اینکه این پرونده از طرق مختلف هم در تهران و هم در بیروت به طور مستمر تحت پیگیری اظهار داشت: با توجه به اینکه رژیم صهیونیستی، دیپلمات های ایرانی را خلاف قوانین بین المللی به اسارت درآورده است، مسوولیت جان آن ها و بازگشتشان با این رژیم است.
بروجردی با اشاره به اینکه خبرهای متعددی از حضور گروگان های ایرانی و نگهداری ان ها در زندان های رژیم صهیونیستی حکایت دارد، افزود: ضرورت پیگیری استرداد آنان امری جدی است که دردستور کار وزارت خارجه قرار دارد و باوجود اینکه مشروعیتی برای رژیم صهیونیستی قائل نیستیم ولی پرونده باید همچنان پیگیری شود.
رييس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس در پاسخ به این سوال که آیا ساز و کار خاصی در دولت و مجلس جهت پیگیری پرونده وجود دارد، ابراز داشت: این اصل که این ها در قید حیات و در اختیار رژیم هستند از طریق همه مراجع بین المللی اعم ازصلیب سرخ و مجاری مختلف، یک اصل ثابت است که باید با جدیت بدان پرداخته شود.
وی در خصوص چرایی ابهام و طولانی شدن پرونده خاطرنشان کرد: ما با یک دولت مواجه نیستیم بلکه در مقابل ما یک رژیم غاصب نامشروع است که به دلیل عدم مشروعیت هیچگونه اعتمادی به آن وجود ندارد و تنها امکان پیگیری موضوع از طریق غیرمستقیم و مراجعی است که در این زمینه مسوولیت دارند.
بروجردی در مورد همکاری مقامات لبنان در روشن شدن سرنوشت گروگان های ایرانی تصریح کرد: از انجا که در هنگام گروگانگیری عملا دولتی بر لبنان حاکم نبوده است، این موضوع ارتباطی با ان ها نمی یابد ولی همکاری مقامات دولت فعلی، در مقاطع مختلف وجود داشته و از هیچ اقدامی فروگذار نمی کنند در عین حال باید توجه داشت که رژیم صهیونیستی برای دولت لبنان نیز یک دولت متخاصم است.
رييس كميسيون امنيت ملي و سياست خارجي مجلس، زنده نگاه داشتن این پرونده و مطالبه جدی روشن شدن سرنوشت را از رسالت های رسانه دانست و افزود: ما زنده بودن گروگان ها را یک اصل ثابت می دانیم زیرا آن ها زنده اسیر شده اند و هیچ دلیل و سندی مبنی بر شهادت انان در اختیار نداریم. /930/
سخنگوی وزارت خارجه:
وضعيت اين 4 ديپلمات باید روشن شود و وزارت خارجه لبنان اين آمادگي را اعلام كرده است
به گزارش برنا، رامين مهمانپرست سخنگوي وزارت خارجه كشورمان پيش از ظهر امروز در نشست هفتگي با خبرنگاران، شرکت کرد.
در این نشست خبرنگار فارس با اشاره به اظهارات رئيس شوراي ملي انتقالي ليبي كه گفته اگر انقلابيون زمام امور را به دست بگيرند برخي پروندههاي حقوقي از جمله ناپديد شدن امام موسي صدر را در دستور كار قرار ميدهند و خواستار درخواست رسمي لبنان در اين زمينه شده، از مهمانپرست پرسيد كه آيا در سفر عدنان منصور وزير خارجه لبنان به تهران در اين رابطه گفتوگويي صورت گرفت؟ كه وي گفت: وضعيت امام موسي صدر همانطور كه بارها اعلام شده در دستور كار سياست خارجي ما قرار دارد.
رکن آبادی: چهار دیپلمات زنده اند/ نماینده صلیب سرخ: موضوع در دستور کار است
به گزارش خبرگزاری مهر، غضنفر رکن آبادی سفیر جمهوری اسلامی ایران با یورگ مونتانی نماینده جدید صلیب سرخ جهانی در لبنان دیدار و پیرامون آخرین وضعیت پرونده چهار دیپلمات ربوده شده ایرانی گفتگو کرد.
رکن آبادی در این دیدار با تشریح چگونگی ربایش چهار دیپلمات ایرانی به دست نیروهای وابسته به رژیم صهیونیستی در سال 1982 میلادی در شمال بیروت اظهار داشت: این دیپلمات ها بر اساس قرائن و شواهد متقن بعد از ربایش به فلسطین اشغالی منتقل شده و معتقدیم که کماکان زنده بوده و در زندان های سری رژیم صهیونیستی بسر می برند. ۲۹سال است که خانواده این دیپلمات ها در انتظار می باشند و طی این مدت پیگیری های زیادی نیز از سوی دولت ایران و خانواده های این عزیزان صورت گرفته ولی نتیجه مشخصی حاصل نشده است. لذا انتظار اینست که نهادهای حقوق بشردوستانه با اعمال فشار بر رژیم صهیونیستی برای تعیین سرنوشت و آزادی این دیپلمات ها اقدام لازم بعمل آورند .
سفیر جمهوری اسلامی ایران با تاکید بر ملی و انسانی بودن این پرونده افزود:نامه های مختلفی از سوی دولت لبنان و همچنین وزیرخارجه جمهوری اسلامی ایران و خانواده این چهاردیپلمات برای نهادهای بین المللی از جمله سازمان ملل و صلیب سرخ ارسال شده است و کماکان در انتظار پاسخ می باشیم.
یورگ مونتانی نماینده سوئیسی صلیب سرخ جهانی در بیروت نیز به تلاش های صورت گرفته در این زمینه از سوی صلیب سرخ جهانی اشاره کرد و گفت: این موضوع را در دستور کار داریم و برای حصول نتیجه تلاش خواهیم کرد.
وی همچنین از روابط خوب جمهوری اسلامی ایران با نمایندگان صلیب سرخ جهانی در تهران و بیروت و سایر نقاط جهان تشکر کرد و خواستار تداوم این همکاری ها شد.
اولین سند از سری گزارشات موجود از دهه 60در باب 4 دیپلمات
اولین سند از سری گزارشات موجود از دهه 60در باب 4 دیپلمات بر روی سایت قرار گرفت.
این سند گزارشی از صحبت های آقای عبدی از افراد کاملاً مطلع در جریان ربایش 4 دیپلمات در تاریخ
28/3/1362 می باشد.
در این گزارش آقای عبدی ضمن تشریح جریان واقعه از زمان شروع به بیان آخرین دیدار خود با این 4 تن و سپس اسارت آنها پرداخته است.
این گزارش در بخش اسناد سایت 4 دیپلمات موجود است.
وزير امور خارجه لبنان بر پيگيري جدي وضعيت 4 ديپلمات ربوده شده ايراني در لبنان تأكيد كرد
به گزارش فارس، غضنفر ركنآبادي سفير جمهوري اسلامي ايران در بيروت با عدنان منصور وزير خارجه و امور مهاجرين لبنان ديدار و پيام تبريك صالحي وزير امور خارجه كشورمان به مناسبت انتخاب وي به اين سمت را تسليم كرد.
ركنآبادي در اين ديدار با اشاره به برگزاري اجلاس بينالمللي مبارزه جهاني با تروريسم كه از فردا چهارم تير ماه به مدت 2 روز در تهران برگزار ميشود، عدنان منصور وزير خارجه لبنان را كه به نمايندگي از رئيس جمهور لبنان در اين كنفرانس شركت ميكند را در جريان برنامههاي اين اجلاس قرار داد.
سفير جمهوري اسلامي ايران همچنين با اشاره به بيست و نهمين سالگرد ربوده شدن چهار ديپلمات كشورمان در لبنان اظهار داشت: با پيگيريهاي مكرر مسئولان كشورمان نسبت به سرنوشت اين عزيزان، سه سال پيش فواد سنيوره نخست وزير وقت لبنان نامه رسمي براي دبيركل سازمان ملل ارسال و ربايش اين چهار ديپلمات در اراضي لبنان را مورد تأييد قرار داد و از دبيركل سازمان ملل براي حل اين پرونده درخواست مساعدت كرد. دبير كل سازمان ملل نيز در گزارش دورهاي خود به شوراي امنيت، ضمن اشاره به ربوده شدن چهار ديپلمات ايراني، براي حل اين پرونده اعلام آمادگي كرد.
ركن آبادي افزود: در همين راستا قبلا نيز وزير امور خارجه جمهوري اسلامي ايران طي يك نامه رسمي به دبيركل سازمان ملل، پيشنهاد تشكيل كميته حقيقت ياب براي تعيين وضعيت اين ديپلماتها را ارائه كرد كه متأسفانه تاكنون پاسخ روشني از سوي دبيركل داده نشده است.
وي با تأكيد بر اينكه پرونده چهار ديپلمات ربوده شده براي مردم و دولت جمهوري اسلامي ايران يك پرونده ملي و انساني تلقي ميشود، اعلام كرد: مسئولان جمهوري اسلامي ايران تا مشخص شدن سرنوشت اين عزيزان از هيچ كوششي دريغ نخواهند ورزيد.
عدنان منصور وزير خارجه لبنان نيز در اين ديدار بر پيگيري جدي پرونده ربوده شدن چهار ديپلمات ايراني در لبنان تا مشخص شدن نتيجه نهايي تأكيد كرد.
سفير جمهوري اسلامي ايران همچنين در گفتوگو با خبرنگاران، با اشاره به اينكه يكي از اهداف اساسي كنفرانس تهران تبيين مفهوم دقيق واژه تروريسم و ارائه تعريفي جامع و صحيح در خصوص اين واژه است، اظهار داشت: متأسفانه ما در جهاني به سر ميبريم كه به صورت مستمر شاهد اعمال سياستهاي دوگانه و به كارگيري معيارهاي دوگانه در تعامل با مسائل مختلف ميباشيم.
وي افزود: به عنوان مثال دنيا شاهد است كه كمك رژيم صهيونيستي به عنوان رژيمي اشغالگر و سركوبگر به منظور به خاك و خون كشيدن مردم مظلوم و بيگناه فلسطين و لبنان امري كاملاً مشروع و قانوني و مجاز تلقي ميشود اما اقدام ملتهاي تحت اشغال و ستم عليه اشغالگري و رويارويي با اين اقدامات سركوبگرانه كه بر اساس تمامي قواعد شناخته شده حقوق بينالمللي و ميثاقهاي بينالمللي تحت عنوان «مقاومت در برابر اشغالگري» امري كاملاً مشروع و قانوني است، اقدامي تروريستي تلقي شده و كمك به مقاومت در برابر اشغالگري ممنوع اعلام ميشود.
ركنآبادي خاطرنشان كرد: در اين راستا اجلاس تهران نقش بسزايي در تبيين دقيق مفهوم تروريسم دارد.
دلیل اعزام نیروهای ایرانی به سوریه در کلام حاج احمد متوسلیان
صحبت های کوتاه حاج احمد متوسلیان در داخل هواپیما هنگام رسیدن نیروهای ایرانی در فرودگاه دمشق:
برادران!
قبل از رسیدن به اینجا، در ایران ما آنچه گفتنى بود با شما گفتیم. خیلى كوتاه عرض می كنم. امام ما فرموده اند باید كه اسراییل از صحنه جهان زدوده شود! [فریاد یكصداى رزمندگان: انشاءاللَّه] و شما مردان بزرگ، باید این حرف اماممان را جامه عمل بپوشانید [فریاد رزمندگان: انشاءاللَّه].
برادرها!
در حال حاضر دشمن وسیع ترین تهاجم خودش را علیه مملكت اسلامىِ لبنان شروع كرده و بر همه مسلمانان آزاده جهان واجب است كه به فریاد مردم مظلوم لبنان برسند. ما نیز براى اداى همین تكلیف و تحقق بخشیدن به فرمایش امام عزیزمان بود كه به اینجا آمدیم... من صحبت دیگرى با شما عزیزان ندارم. با توكل به خداوند، آماده پیاده شدن از هواپیما باشید. کتاب آذرخش مهاجر
منبع
عصر، عصر عجيبي است؛ عصر كامپيوتر، عصر ارتباطات، عصراطلاعات، عصر خميني، عصر رجعت دوباره انسان ...